3582428139

O CopyngMby Stos

ODCZYNY SEROLOGICZNE I ETODY BIOLOGII MOLEKULARNEJ STOSOWANE W DIAGNOSTYCE WIRUSOLOGICZNEJ

Odczyny serologiczne stosowane w diagnostyce wirusologicznej są oparte na reakcji antygenu z przeciwciałem swoiście pizeciwko niemu skierowanym Odczyny te wykorzystuje się do wykrywania

O Antygenów obecnych w pobranym materiale klinicznym (tzw szybkie lub bezpośrednie metody diagnostyczne)

O Antygenów po namnożeniu wirusa we wrazlwych komórkach (w hodowli komórkowej zarodku kurzym, zwierzętach laboratoryjnych)

O Przeciwciał obecnych w surowicy chorego będących następstwem reakcji immunologicznej na toczące się zakażenie

W zależności od celu, w jakim stosujemy odczyn serologiczny, gdy poszukujemy obecności antygenu posługujemy się surowicami wzorcowymi o znanej specyficzności lub gdy chcemy określić miano przeciwciał - wzorcowymi antygenami

Określając poziom przeciwciał]w surowicy chorego , można ustalić rozpoznanie na podstawie wykazania

O Co najmniej 4-krotnego przyrostu miana w 2 próbkach surowicy pobranych w odstępie 2-3 tygodni {najlepiej w okresie ostrym choroby i rekonwalescencji) lub O Obecności swoistych przecrwciał klasy IgM

Najczęściej stosowane odczyny O Odczyn neutralizacji |ONt)

O Odczyn immunoenzymatyczny (EUSA) o Odczyn mmunofluorescencyjny |0IF)

O Odczyn wiązania dopełniacza (O WD)

O Odczyn zahamowania hemaglutynacji (OZHA)

O Odczyn radioimmunologiczny (RIA)

O Odczyn aglutynacji cząstek opłaszczonych wirusem O Odczyn hemolizy radialnej 0 Metoda immunodyfuzji O Metoda mmunoblotu (Western biot, VMJ)

Odczyn neutralizacji (ONt)

O To najczubzy i noibordzie

n stosowany zarówno do

_ ________________ obecnych w

badanym materiale, jak O Niedogodnością ONt jest pracochłonność i stosunkowo długi czas oczekiwania na wynik O ONt znajduje głównie zastosowanie w diagnostyce enterowirusów

O Istotą odczynu jest zobojętnienie wirusa przez swoiste przeciwciała co objawia się utratą jego właściwości zakaźnych

o Reakcję zobojętniania przeprowadza się w probówce wobec stałej dawki wirusa (gdy określamy poziom przeciwciał) lub wobec surowicy odpornościowej o znanym mianie (gdy typujemy nieznany wirus)

q Wynik reakcji zobojętnienia jest niewidoczny i można go ocenić dopiero po wprowadzeniu reagentów do układu indykatorowego

O Mieszaniną wirusa i surowicy zakaza się wrażliwy obiekt biologiczny, jakim może być zwierzę doświadczalne, zarodek kurzy lub hodowla komórkowa Brak objawów zakażenia jest wynikiem dodatnim Dla właścrwej interpretacji wyniku konieczne jest przeprowadzenie niezbędnych kontroli

O |Waitość miana przeciwcio| neutralizujących określa takie najwyższe rozcieńczenie surowicy pacjenta, które zobojętnia właściwości patogenne użytego wirusa w danym systemie biologicznym

Odczyn immunoenzymałyczny (EIA. ELSA)

O Pozwala na jakościową i ilościową ocenę obecności szukanego antygenu lub przecrwciała, który wiąże się ze związanym, (faza stała) przeciwstawnym reogentem

O W wyniku reakcji cały kompleks antygenu z przeciwciałem jest unieruchomiony, w związku z czym me ulega wymyciu w procesie odpłukrwania nadmiaru mezwiązanych reagentów i można go wykazać po dodaniu koleineao przeciwciało połączonego z enzymem (najczęściej jest to peroksydaza chrzanowa lub fosfataza dkaliczna)

O Pod wpływem enzymu następie zmicma ząbaiwienia dodanego w kolejnym etapie reakcji substratu, np ammoetylokarbozolu lub dwuammobenzydyny Powstałe zabarwienie jest proporcjonalne do ilości powstałych kompleksów antygen-przecrwciało Wynik reakcji może być oceniany wizualnie lub