1060441049

kilka krajów, które zazwyczaj ze sobą sąsiadują. Strategia wielonarodowa polega natomiast na obdarzeniu filii obsługujących poszczególne rynki samodzielnością, która pozwala im jak najlepiej je obsłużyć. Strategia ta różni się więc od międzynarodowej tym, że produkty i działania będą możliwie dalece dostosowywane do warunków lokalnych. Strategia globalna jest często realizowana przez największe KTN w warunkach dużej presji kosztowej. Charakteryzuje się ona produkcją standardowych produktów w wybranym regionie świata, które to produkty są oferowane po relatywnie niskich cenach klientom na całym świecie. Najwyższym stadium ewolucji strategii ponadgranicznej KTN zdaje się być strategia transnarodowa, która stawia przed korporacjami największe wyzwania. Polega ona na połączeniu specjalizacji i standaryzacji w celu redukcji kosztów, podobnej do tej ze strategii globalnej, z dostosowaniem produkcji, decentralizacją zasobów oraz delegacją mocy decyzyjnej do filii, tworzących zintegrowaną i skomplikowaną sieć. Wszystkie cztery strategie są przedstawione graficznie na schemacie poniżej.

Schemat 1. Ponadgraniczne strategie KTN.

(Strzałki obrazują możliwości ewolucji i przejścia od jednych rodzajów strategii do drugich)

Źródło: Dostosowane z: Korporacje międzynarodowe w Polsce..., A. Żorska (red.), 2002, str. 97.

Łatwo zauważyć, że tę klasyfikację dotyczącą ponagranicznych strategii KTN w ogóle można transponować także na analogiczne strategie public relations. W ramach poszczególnych strategii będziemy mieć więc do czynienia z operacjami i komunikatami dostosowanymi do specyfiki poszczególnych lokalnych rynków (strategia wielonarodowa PR), dostosowanymi do specyfiki

13