Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
Katedra Rachunkowości Finansowej
Katedra Rachunkowości Finansowej
1. Wprowadzenie
Każde sprawozdanie finansowe zawiera pewne nieprawidłowości, które mogą być spowodowane: błędem, oszustwem. Błąd rozumiany jest jako niezamierzona nieprawidłowość sprawozdania finansowego, oszustwo natomiast jest zamierzonym, działaniem podjętym przez jednego lub kilku członków kierownictwa, osób sprawujących nadzór nad jednostką, pracowników lub stronę trzecią, mającym na celu uzyskanie niezależnej lub niezgodnej z prawem korzyści. W związku z tym można wyróżnić „oszustwo kierownictwa” i „oszustwo pracownicze”.
W toku badania sprawozdania finansowego na pracę biegłego rewidenta wpływają oszustwa spowodowane oszukańczym sprawozdaniem finansowym i zawłaszczeniem majątku. Oszukańcze sprawozdanie finansowe zawiera umyślne nieprawidłowości, w tym pominięcie kwot bądź nieujawnianie informacji, mające wprowadzić w błąd użytkowników sprawozdania finansowego. Wiąże się to często z unikaniem przez kierownictwo kontroli, które w innym przypadku wydają się działać skutecznie. Zawłaszczenie majątku polega na kradzieży stosunkowo małych kwot ze środków należących do jednostki przez pracowników. Proceder taki może dotyczyć też kierownictwa mającego zwykle więcej możliwości ukrycia lub zatajenia zawłaszczenia majątku w sposób trudny do wykrycia. Oszustwa są popełniane, gdy:
- sprawca ma ku temu motywy,
- sprawca jest poddany naciskom,