Cykl współczesny
Współczesny cykl koniunkturalny ma 2 fazy
W cyklach współczesnych wyróżnia się dwie fazy: ożywienie (ang. Expansion) i recesję (Contraction). Cykle występujące w krajach wysoko rozwiniętych mają często własności różne w stosunku do właściwości cykli w gospodarkach, w których występują głębokie przemiany systemowe.
Cechy cykli w krajach wysoko rozwiniętych:
długość cykli zawiera się w przedziale 5,5-9,0 lat długość faz cykli jest zróżnicowana, tj. faza dużej dynamiki wzrostu jest nieco dłuższa (3-5 lat) niż faza małej dynamiki wzrostu (2,5-4 lat) amplituda cykli jest niewielka i dodatnia intensywność cykli jest stosunkowo mała, przy czym jest ona większa w sytuacji, gdy cykle są wyodrębnione w szeregach produkcji sprzedanej przemysłu, a nie w danych PKB.
Cykl klasyczny |
Cykl współczesny |
cykl czterofazowy: ożywienie, rozkwit, kryzys, depresja |
cykl dwufazowy: faza wysokiej i faza niskiej aktywności gospodarczej |
punkty zwrotne gwałtowne, ostre |
punkty zwrotne łagodne |
faza pomyślnej koniunktury 4-6 lat faza spadkowej koniunktury 4-6 lat Cykl 8-12 lat |
faza pomyślnej koniunktury 2-3 lat faza spadkowej koniunktury 1,5-2 lat Cykl 3,5-5 lat |
niska częstotliwość zmian |
wysoka częstotliwość zmian |
Przyczyny zachodzenia cykli koniunkturalnych w formie współczesnej można zamknąć na poniższej liście: wieloletnie i skuteczne oddziaływanie polityki stabilizacyjnej państwa
dynamiczna ekspansja sektora usług, który charakteryzuje się dużą odpornością na spadki koniunktury
istnienie bardziej wiarygodnych informacji o sytuacji gospodarczej i jej perspektywach
szybkość przepływu informacji
procesy globalizacji i internacjonalizacji
współczesny system bankowy i finansowy
Są to powody dla których cykle klasyczne są charakterystyczne dla regionów mniej przewidywalnych, niżej rozwiniętych i bardziej niestabilnych, zaś współczesne dla krajów rozwiniętych.
11 | S t r o n a