PRAWO HANDLOWE : zespół norm należących w zdecydowanej większości do prawa prywatnego, regulujących USTRÓJ PRZEDSIĘBIORCÓW oraz STOSUNKI HANDLOWE istniejące między tymi PRZEDSIĘBIORCAMI oraz między PRZEDSIĘBIORCAMI a INNYMI PODMIOTAMI, powstałe na tle prowadzenia przez przedsiębiorcę DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ. Tzw. PRAWO CYWILNE STOSUNKÓW GOSPODARCZYCH.
w systemie prawa zawiera się w prawie prywatnym [zasada JEDNOŚCI prawa cywilnego] nie jest ieeo działem (jak np. prawo rzeczowe, zobowiązań czy spadkowe), ale WYODRĘBNIONĄ ze względu na jego specyfikę DYSCYPLINĘ BADAWCZĄ i DYDATKTYCZNĄ
Jego wyróżnienie opiera się na 2 zasadniczych kryteriach:
podmiotowym: odnosi się do DZIAŁALNOŚCI PRZEDSIĘBIORCY
przedmiotowym: reguluje STOSUNKI HANDLOWE, stosunki w OBROCIE GOSPODARCZYM
(przynajmniej jedna ze stron musi być przedsiębiorcą; pojęcie stosunków handlowych tyczy się również stosunków finansowych czy administracyjnych, ale tylko w zakresie, w którym dotyczą działania tego przedsiębiorcy)
^ podstawową metodą regulacji UMOWA, czyli zgodne oświadczenie woli dwóch lub wielu stron
przedmiotem ochrony głównie pewność, bezpieczeństwo, szybkość i wolność OBROTU GOSPODARCZEGO
DZIAŁY
Y' część ogólna
Y' prawo przedsiębiorców, w tym w szczególności prawo spółek handlowych Y' prawo czynności handlowych, głownie umów handlowych Y' prawo papierów wartościowych y' prawo własności intelektualnej, w tym przemysłowej
KIDYBA: prawo handlowe to zespół norm regulujących organizację przedsiębiorców i dokonywanych między nimi czynności handlowych (prawo handlowe sensu stricto), natomiast uzupełnione przez wyspecjalizowane dyscypliny (prawo własności intelektualnej, prawo papierów wartościowych itp.) tworzy prawo handlowe sensu largo.
Patrz pyt. 1
OBRÓT GOSPODARCZY : wymiana dóbr i usług odbywająca się z reguły za pośrednictwem pieniądza oraz towarzyszące tej wymianie i powstające w jej procesie stosunki prawne między jej podmiotami.
Od OBROTU POWSZECHNEGO odróżnia się tym, że przynajmniej jednym z podmiotów jest PRZEDSIĘBIORCA.
2