1060440422

14

Część A. Testy

20.    W świetle postanowień Konwencji ottawskiej z 1988 r., do charakterystycznych usług wykonywanych przez faktora na podstawie umowy factoringu międzynarodowego należy:

a)    audyt ryzyk finansowych,

b)    prowadzenie ksiąg,

c)    udzielanie ochrony ubezpieczeniowej.

21.    Typowym celem umowy forfaitingu jest:

a)    inkaso wierzytelności za wynagrodzeniem w postaci prowizji,

b)    przeniesienie wierzytelności w zamian za cenę,

c)    powiernicze przeniesienie wierzytelności pod zabezpieczenie kredytu eksportowego.

22.    Sytuacja prawna forfaitera zbliżona jest do sytuacji prawnej:

a)    faktora właściwego - ponieyyaż forfaiter nabywając wierzytelność bierze na siebie ryzyko wypłacalności dłużnika,

b)    faktora niewłaściyyego - ponieyyaż forfaiter nabyyyąjąc wierzytelność nie bierze na siebie ryzyka yyypłacalności dłużnika,

c)    zleceniobiorcy - ponieważ forfaiter świadczy swoje usługi w imieniu i na rzecz klienta.

23.    Forfaiter nabywa od swojego klienta:

a)    wszystkie yyierzytelności poyystające w wyniku transakcji handloyyych dokonanych yy danym czasie z danym kontrahentem,

b)    wybrane yyierzytelności klienta, mające postać akceptowanego przez forfaitera instrumentu finansoyyego,

c)    yyyłącznie yyierzytelności yyynikające z weksli przedstawianych przez klienta do dyskonta.

24.    Umowa forfaitingu przenosi wierzytelność eksportera na instytucję forfai-

tingową w sposób:

a)    definitywny i bez prayya regresu,

b)    definityyyny, z zachowaniem prayya regresu,

c)    yyarunkowy, z zastrzeżeniem yyarunku rozyyiązującego.

25.    Ekonomiczny sens umowy forfaitingu sprowadza się do:

a)    udzielenia eksporterowi gwarancji zapłaty jego należności,

b)    fmansoyyania eksportera w przypadku, gdy jego należności mają charakter terminowy,

c)    kredytoyyania importera poprzez zapłacenie yyymagalnych należności przysługujących eksporteroyyi.

Test 6

Pszczółka, Skrodzka, Skrodzki, Zaremba, Umowy w obrocie gospodarczym, 2 wyd.