1300739601

Analiza dokumentów strategicznych gminy Libiąż W CELU WYŁONIENIA OBSZARÓW WSPÓŁPRACY Z POZOSTAŁYMI GMINAMI: ALWERNIĄ, BABICAMI, CHRZANOWEM

eksploatacyjnej i podatku od nieruchomości narażony jest na ograniczoną płynność finansową i trudności w perspektywicznym planowaniu realizacji inwestycji gminnych. Libiąż położony jest "w połowie drogi" między Krakowem i Katowicami. Przez teren miasta przebiegają szlaki komunikacyjne z północy na południe droga Oświęcim - Chrzanów (Nr 933) oraz trasa Tychy - Chełmek - Alwernia - Kraków (Nr 780). Blisko miasta znajduje się autostrada A4 Kraków - Katowice. Atrakcje turystyczne gminy to głównie tereny zielone. Pomimo dużego uprzemysłowienia (Kopalnia Węgla Kamiennego "Janina", fabryka okien i profili PCV "Thermoplast", fabryka kostki brukowej "Libet") 40% gruntów miasta i gminy otoczonych jest lasami. Obiekty zabytkowe to: historyczne założenie urbanistyczne miasta Libiąż, młyn wodny z 1834 roku i cmentarzysko kultury łużyckiej w Żarkach.

Analiza dokumentów Gminy

A. Diagnoza stanu

Proces restrukturyzacji przemysłu węglowego - obecność kopali węgla kamiennego: Południowego Koncernu Węglowego S.A. ZG „Janina” sprawia, że obciążony przeszłością przemysłową obszar Libiąża charakteryzuje się wyższą od średniej w Małopolsce stopą bezrobocia: 71 procentowym udziałem zatrudnionych w przemyśle wydobywczym w stosunku do ogółu pracujących w Libiążu, a także słabszą w stosunku do średniej w powiecie dynamiką rozwoju MSP. Ten mały ośrodek miejski, którego byt determinowany jest przez jeden duży podmiot - Zakład Górniczy „Janina” boryka się ponadto z licznymi problemami społecznymi oraz chaosem przestrzennym charakterystycznym dla gmin górniczych. Obok tych problemów obszary wiejskie gminy: sołectwo Żarki i Gromiec zagrożone są zjawiskami trwałej marginalizacji ekonomicznej i społecznej: niski poziom wykształcenia mała mobilność zawodowa społeczności lokalnych i niska kreatywność w zakresie poszukiwania pozarolniczych źródeł utrzymania. Ograniczenie możliwości rozwojowych wynika przede wszystkim z niskiego poziomu wyposażenia w zakresie podstawowej infrastruktury technicznej i społecznej. Czynniki te w połączeniu z ograniczonymi możliwościami finansowymi samorządu tworzą barierę dla zwiększenia poziomu inwestycji lokalnych oraz zewnętrznych i tym samym ograniczają możliwości dywersyfikacji źródeł zatrudnienia i podniesienia poziomu cywilizacyjnego mieszkańców tych obszarów.