Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie Międzywydziałowe Studium Turystyki i Rekreacji
Nazwa przedmiotu |
FILOZOFIA | ||
Kierunek studiów |
Turystyka i rekreacja | ||
Rodzaj studiów |
Studia stacjonarne I-go stopnia |
Semestr: 3 | |
Jednostka organizacyjna prowadząca przedmiot |
Wydział Nauk Humanistycznych, Katedra Edukacji i Kultury | ||
Liczba godzin (łącznie): |
Liczba godzin wykładów: 15 |
Liczba godzin ćwiczeń: |
Liczba punktów ECTS: 1 |
Osoba odpowiedzialna za przedmiot |
dr Paweł Pasieka |
Założenia i cele przedmiotu:
Celem zajęć jest zapoznanie słuchaczy z wybranymi koncepcjami filozoficznymi, które pozwalają zrozumieć i wyjaśniać istnienie różnych form (pięciu trybów według Cohena) podróżowania i spędzania wolnego czasu. Począwszy od średniowiecznych perygrynacji aż po współczesne formy masowej turystyki analizowane będą typy doświadczeń, jakie podróże te mają wywoływać i realizować. W trakcie zajęć wykorzystane zostaną także osiągnięcia współczesnej semiotyki do wyjaśnienia tego, w jaki sposób tworzone są atrakcje turystyczne i “miejsca atrakcyjne”.
Metody dydaktyczne: Wykład
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: zaliczenie na ocenę w formie testowo-opisowej.
Literatura podstawowa i uzupełniająca (w tym podręczniki i skrypty, których autorem lub współautorem jest osoba realizująca przedmiot):
Literatura podstawowa:
- Urry J. (2007): Spojrzenie turysty, Wyd. PWN, Warszawa..
- MacCannell D. (2002): Turysta. Nowa teoria klasy próżniaczej. Muza, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
- Wieczorkiewicz A. (2008): Apetyt turysty. O doświadczeniu świata w podróży, Universitas, Kraków.
- Jay M. (2009): Pieśni doświadczenia, Universitas, Kraków.
- Lepko Z. (2001): Filozofia rekreacji i turystyki, Wyd., Podkowa Leśna.
- Baudelaire Ch. (1998): Malarz życia nowoczesnego, Wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk.
- Eco U. (1996): Semiologia życia codziennego. Czytelnik, Warszawa.
Efekty kształcenia (umiejętności i kompetencje):
Słuchacze powinni posiąść znajomość wybranych koncepcji filozoficznych, które kształtowały i kształtują praktykę społeczną, jaką jest turystyka. Powinni mieć wiedzę na temat form i sposobów doświadczania świata. Mają oni rozumieć zagadnienia związane z tworzeniem i degradacją miejsc (topoi) obecnych w doświadczeniach człowieka jako turysty.