1060440779

16

MONIKA MARKISZ

mi handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej (Dz.U. nr 137, poz. 1539);

2)    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metody wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz.U. nr 149, poz. 1674);

3)    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy emerytalnych (Dz.U. nr 248, poz. 1847);

4)    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (Dz.U. nr 248, poz. 1859);

5)    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 września 2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych (Dz.U. nr 169, poz. 1327);

6)    Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 1 października 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków (Dz.U. nr 191, poz. 1279).

4. PRAWNE PODSTAWY BADANIA SPRAWOZDAŃ FINANSOWYCH, CZYNNOŚCI REWIZJI FINANSOWEJ I INNYCH CZYNNOŚCI BIEGŁEGO REWIDENTA

Podstawą prawną badania sprawozdań finansowych w Polsce jest ustawa

z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach

uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym

(Dz.U. nr 77, poz. 649 ze zm.). Ustawa określa zasady:

1)    uzyskiwania tytułu i wykonywania zawodu biegłego rewidenta;

2)    organizacji samorządu zawodowego biegłych rewidentów;

3)    odpowiedzialności dyscyplinarnej biegłych rewidentów;

4)    działania podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych, w tym podmiotów uprawnionych do badania sprawozdań finansowych wykonujących czynności rewizji finansowej w jednostkach zainteresowania publicznego;

5)    sprawowania nadzoru publicznego nad biegłymi rewidentami i podmiotami uprawnionymi do badania sprawozdań finansowych oraz samorządem zawodowym biegłych rewidentów;

6)    utworzenia i działania komitetów audytu w jednostkach zainteresowania publicznego;

7)    współpracy organu nadzoru publicznego z innymi organami nadzoru publicznego z państw Unii Europejskiej i państw trzecich.