1060440847

1. Wprowadzenie do diagnostyki obrazowej 7

jasności obszarów „pustych” na rys. 1.2(a). Duża jasność odpowiada substancji silnie pochłaniającej promienie rentgenowskie (a więc kości), małą jasność mają obszary tkanek miękkich (ubytek). Zdjęcie rentgenowskie przetworzone do postaci obrazu cyfrowego pozwala na pomiar jasności, proporcjonalnej do stopnia pochłaniania promieni, a w efekcie na ilościowy opis procesu leczenia ubytku. Porównanie obrazów z rys. 1.2(a) oraz 1.2(b) nasuwa również spostrzeżenie, że struktura tkanki kostnej również ulega zmianie - od granulatu do materii ciągłej. Zmiana struktury, bardzo trudna do ilościowego opisania przez człowieka-radiologa, również może być scharakteryzowana liczbowo, za pomocą parametrów tzw. tekstury obrazu, co jest przedmiotem bardzo obiecujących badań naukowych z zakresu metod diagnostyki obrazowej.

1. Wprowadzenie do diagnostyki obrazowej 7

Rys. 1.3. Obraz przekroju nerwu obwodowego (a), przekroje w środkowej części obrazu z zaznaczonymi konturami (b), elipsy dopasowane automatycznie do przekrojów (dzięki uprzejmości prof. J. Stetkiewicza)

Inny przykład przedstawiono na rys. 1.3 oraz w Tab. 1.1. Obraz z rys. 1.3(a) jest obrazem mikroskopowym preparatu - przekroju tkanki nerwu obwodowego zwierzęcia doświadczalnego (szczura). Obraz zarejestrowano podczas badań wpływu stężenia substancji chemicznych w atmosferze komory pomiarowej na zmiany w budowie tkanki nerwowej (zmiany kształtu i powierzchni przekroju aksonów) zwierząt przebywających w tej komorze. Jasne plamy otoczone ciemniejszymi wstęgami są odpowiednio przekrojami aksonów wewnątrz osłonek mielinowych. Przestrzeń między osłoniętymi aksonami jest wypełniona tkanką łączną-jasną na obrazie z rys. 1.3(a).

Obraz ten przetworzono za pomocą napisanego w tym celu programu komputerowego. Po kilku etapach obliczeń, których celem było usunięcie obszarów tkanki łącznej oraz małych obiektów jasnych, otrzymano regiony o jednolitej jasności reprezentujące przekroje poprzeczne aksonów. Program komputerowy nadał tym obszarom numery pokazane na rys. 1.3(b) i obwiódł linią konturu. Pozwala to wyliczyć parametry geometryczne charakteryzujące kształt figur płaskich reprezentujących przekroje. Do każdego konturu dopasowano elipsę, co może być użyte do obliczenia kierunku orientacji przekrojów (nachylenie osi elipsy

KAPITAŁ LUDZKI

NARODOWA STRATEGIA SPÓJNOŚCI

UNIA EUROPEJSKA    ,* * *,

EUROPEJSKI *    *

FUNDUSZ SPOŁECZNY    *. , «*