1060440845

Andrzej Materka

1. Wprowadzenie do diagnostyki obrazowej 1.1. WSTĘP

Celem diagnozy medycznej jest rozpoznanie choroby, na którą cierpi pacjent lub też określenie stanu organizmu człowieka, na podstawie badań. Badania te obejmują wywiad lekarski (badanie podmiotowe) oraz określenie własności fizykalnych (badanie przedmiotowe) i badania laboratoryjne. Postawienie trafnej diagnozy jest zadaniem bardzo odpowiedzialnym, a jednocześnie bardzo trudnym. Wśród okoliczności utrudniających to zadanie należy wymienić to, że

-    organy wewnętrzne są niewidoczne,

-    tkanki nie są bezpośrednio dostępne,

-budowa organizmu jest wyjątkowo złożona,

-wzajemne oddziaływania między organami są bardzo skomplikowane,

-własności tkanek zmieniają się w czasie i w przestrzeni.

W tej sytuacji, rozwijane przez tysiąclecia praktyki medyczne były i są oparte na dogłębnym, ale subiektywnym, opisie słownym. Jednocześnie od lat poszukuje się sposobów pozyskiwania obiektywnych danych o stanie organów wewnętrznych za pomocą urządzeń technicznych. Szczególnie cenne są te urządzenia, które pozwalają na pomiar ważnych parametrów fizjologicznych w sposób nieinwazyjny - nie zakłócający normalnego funkcjonowania organizmu. Znane i powszechnie stosowane są do tego celu urządzenia do pomiaru ciśnienia krwi żylnej i tętniczej, częstości skurczów serca, elektrokardiografy do rejestracji elektrycznej aktywności mięśnia sercowego i inne.

Uważa się, że informacja wizualna stanowi największą część strumienia informacji docierającego do człowieka z otaczającego świata. Celowe jest w związku z tym poszukiwanie sposobów przekształcenia danych o stanie organizmu do postaci obrazów, których analiza ułatwiłaby lekarzowi podjęcie decyzji diagnostycznych. Naturalne jest przedstawienie wnętrza ciała człowieka

KAPITAŁ LUDZKI

NARODOWA STRATEGIA SPÓJNOŚCI

UNIA EUROPEJSKA    ,* * *,

EUROPEJSKI    *

FUNDUSZ SPOŁECZNY    *. » .*