1636662370

Styl według Polskiej Normy (PN)

Styl ten definiuje norma PN-ISO 690:2010 wydana w 2012 r. przez Polski Komitet Normalizacyjny. Polska norma bibliograficzna dopuszcza stosowanie trzech systemów odwołań: przypisy w jednym ciągu, odsyłacze w tekście (system nazwisko-data) oraz system numeryczny. Poniższy opis ograniczony został do wybranych przykładów systemu tworzenia odsyłaczy w jednym ciągu. W zamieszczonych poniżej przykładach należy zwrócić uwagę na różne formy zapisu w zależności od rodzaju publikacji (książka konkretnego autora, artykuł w czasopiśmie, artykuł w książce pod redakcją).

Przy kłady zapisu

¹    Kwaśnica, Robert. Dwie racjonalności. Od filozofii sensu ku pedagogice ogólnej, Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSWE TWP, 2007, s. 34.

²    Stemplewska-Żakowicz, Katarzyna. Koncepcje narracyjnej tożsamości. Od historii życia do

dialogowego „ja". W: Narracja jako sposób rozumienia świata, J. Trzebiński (red.), Gdańsk: GWP, 2002, s. 86._

³    Grzymala-Kazłowska, Aleksandra. Socjologicznie zorientowana analiza dyskursu na tle współczesnych badań nad dyskursem. Kultura i Społeczeństwo. 2004, 1 (48).

W zapisie odsyłaczy' obowiązkowe jest używanie skrótów. Najczęściej używane skróty to:

-    ibidem/tamże - praca była przytaczana w przypisie poprzednim,

-    op. cit./dz. cyt. (lac. opus citatum - dzieło cytowane) - praca była już wcześniej przytaczana w przypisach, ale nie w przypisie poprzednim,

-    idem, eadem, iidem, eadem/tenże, taż, ciż, też - praca autora jest przytaczana bezpośrednio po cytowaniu jego innego dzieła.

Zapis bibliografii

17