badań profilaktycznych oraz innych świadczeń zdrowotnych (art. 12 ust. 1 ustawy z 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy). Umowa ta powinna mieć formę pisemną (bez rygoru nieważności) i określać m.in. obowiązki zleceniodawcy wobec zleceniobiorcy, dotyczące:
■ zakresu opieki zdrowotnej, który w odniesieniu do pracowników powinien obejmować co najmniej te rodzaje świadczeń, do których zapewnienia zleceniodawca jest obowiązany na podstawie Kodeksu pracy,
■ warunków i sposobu udzielania świadczeń zdrowotnych, a w szczególności: sposobu rejestracji osób objętych umową, organizacji udzielania świadczeń, trybu przekazywania zaświadczeń lekarskich o zdolności do pracy bądź nauki oraz sposobu podania tych informacji do wiadomości zainteresowanych,
■ przekazywania informacji o występowaniu czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych wraz z aktualnymi wynikami badań i pomiarów tych czynników,
■ zapewnienia udziału w komisji bezpieczeństwa i higieny pracy działającej na terenie zakładu pracy,
■ zapewnienia możliwości przeglądu stanowisk pracy w celu dokonania oceny warunków pracy,
■ udostępniania dokumentacji wyników kontroli warunków pracy, w części odnoszącej się do ochrony zdrowia.
Ponadto w umowie powinna być określona wysokość należności, sposób jej ustalania, terminy płatności oraz tryb rozliczeń finansowych za badania profilaktyczne.
Obowiązkiem pracodawcy jest skierowanie pracownika na badanie profilaktyczne. Takie skierowanie powinno zawierać:
■ określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane,
■ określenie stanowiska pracy, na jakim pracownik jest zatrudniony lub będzie zatrudniony,
■ informacje o czynnikach szkodliwych lub warunkach uciążliwych oraz aktualne wyniki pomiarów w tym zakresie.
Przepisy nie wymieniają innych elementów, jakie powinno zawierać skierowanie na badania. W szczególności nie ma w nich postanowień, aby w skierowaniu znajdowała się informacja odnosząca się do wskazania placówki medycyny pracy, w której pracownik ma obowiązek przeprowadzić badania. Należy jednak zauważyć, że wymienione elementy zaświadczenia stanowią niezbędne minimum w zakresie informacji „merytorycznych”. W praktyce pracodawca ma pełne prawo i nawet dla jasności sytuacji powinien umieścić na skierowaniu nazwę i dokładny adres placówki medycyny pracy, z którą ma podpisaną umowę.
Z uwagi na fakt, że obecne przepisy nie zawierają wzoru skierowania na badania profilaktyczne, wskazując jedynie na niezbędne postanowienia, jakie skierowanie powinno zawierać, każdy pracodawca może opracować własny wzór skierowania.
nr 4/2015 17
INFORLEX.PL BAZA WIEDZY Z ZAKRESU PODATKÓW, RACHUNKOWOŚCI I PRAWA