Na czapkę z lisa zwaną lisiurą potrzebujemy futer z trzech lisów - dwóch na materiał, trzeciego jako zapłaty dla kuśnierza
zanim trafi do garbami. Po 12 miesiącach skóra może pękać w miejscach składania, więc z jej garbowaniem nie warto czekać zbyt długo.
Drugim sposobem jest bielenie metodą workową stosowaną w przypadku mniejszej zwierzyny, takiej jak tchórze, kuny, norki, zające, a także lisy. Wykonujemy cięcia tylko pomiędzy tylnymi stawkami i na kicie. Po obrobieniu odbytu wieszamy tuszkę za tylne stawki i skóru-jemy, podcinając skórę raz z przodu, raz z tyłu, raz po bokach, aż dojdziemy do przednich stawek, które również delikatnie oddzielamy. Oczywiście tak jak w poprzednim sposobie usuwamy małżowinę uszną i mizdrujemy. Możemy użyć soli lub prawidła, aby wyschła. Ważne, aby rozciągnąć skórę na prawidle mizdrą na zewnątrz. Prawidło musi być dostosowane do wielkości skóry, a miejsca po małżowinach usznych i stawkach wypełniamy papierem lub kartonem, aby całość była odpowiednio napięta. Z uwagi na brak soli cała skóra musi mieć swobodny dostęp powietrza, aby mogła wyschnąć. Do tego celu nada się chłodne i przewiewne pomieszczenie.
258