> Schistosoina - stosuje pobudzenie monocytów supresorowych, hamowanie ekspresji białek powierzchniowych oraz adsorpcję na zewnętrznej powierzchni białek gospodarza
Wirusy nabyły wiele mechanizmów, które pozwalają im uniknąć odpow iedzi immunologicznej. Niektóre sposoby polegają na interferencji z odpow iedzią immunologiczną, a inne - na mechanizmach unikania.
a) Integracja genomu jest obserwow ana wyłączenie u w irusów DNA i retrowirusów. Gdy dojdzie do integracji genomu, wirus ma możliwość replikacji i rozprzestrzeniania się na inne komórki, a także może być przekazywany komórkom potomnym komórek zakażonych. To ostatnie wystąpi nawet w komórkach z niewielką ekspresją wirusa, co pozwala na przetrwanie zakażenia z minimalnym zaangażowaniem układu immunologicznego.
b) Bezpośrednie przekazywanie zakażenia z komórki na komórkę (np. herpesw irusy. paramiksow irusy. HIV) -tworzą się wówczas olbrzymie, w ielojądrzaste komórki i zespólnie (syncytia).
c) Zakażenie komórek nie mających antygenów MHC-1 (np. neurony), trudnych do rozpoznania przez układ immunologiczny.
d) Hamowanie ekspresji kompleksu MHC - peptyd wirusowy przez zaburzenie łączenia go z białkami transportującymi (adenow irusy).
e) Zmienność antygenowa - dobrze opisana dla HIV, wynik błędów odwrotnej transkiyptazy. Mutacje modyfikują antygenowość GP120 w takim stopniu, że wcześniej wytworzone przeciwciała nie rozpoznają mutanta.
f) Modulacja antygenowa - utrata antygenów zaangażowanych w rozpoznanie zakażonych komórek przez układ immunologiczny - patogeneza np. podostrego stwardniającego zapalenia mózgu (SSPE).
g) Hamowanie efektorowych mechanizmów immunologicznych
Niektóre poksw irusy uwalniają rozpuszczalne cząsteczki homologiczne z receptorami dla IFN i TNF-a (wiroreceptoiy). blokujące przeciwwirusowe działanie cytokin.
Główne białko wydzielnicze w irusa krowianki jest homologiczne z białkiem hamującym C4 i zapobiega uruchamianiu klasycznej drogi aktywacji dopełniacza.
HBV indukuje syntezę wielkich ilości rozpuszczalnego HBsAg przez zakażone komórki, który blokuje przeciwciała przeciwwirusowe, zanim dotrą do zakaźnych cząstek wirusa, działając jako osłona przed przeciwciałami neutralizującymi.
ANTYBIOTYKI
20. Anty biotyki ff-laktamowe
Stanow ią najliczniejszą i najczęściej stosowaną w terapii grapę antybiotyków . Dzielą się na 5 głównych grap: penicyliny, cefalospoiyny. monobaktamy, karbapenemy oraz inhibitory p-laktamaz. Wspólna cechą ty ch antybiotyków7 jest obecność pierścienia p-laktamowego, który7 warunkuje aktywność przeciw bakteryjną. Przerwanie integralności pierścienia (hydroliza w iązania amidów ego) spow odowane działaniem p-laktamaz wytwarzanych przez szczepy oporne, prowadzi do utraty7 działania przeciwbakteryjnego.
Penicyliny
Penicyliny są naturalnie wytwarzane przez pleśń grzyba Penicillum. Chemicznie zawierają w cząsteczce pierścień p-laktamowy oraz tiazolidynowy, są pochodnymi kwasu 6-aminopenicylinówego. Podstawą ich aktywności jest powinowactwo do białek wiążących penicyliny = penicylin-binding proteins (PBP. np.: transpeptydaza. karboksypeptydaza. autolizyny). Mechanizm działania polega na blokowaniu aktywności transpeptydaz biorących udział w ostatnim etapie syntezy peptydoglikanu ściany komórkowej bakterii. Bakterie pozbawione sztywnej struktury ściany łatwo ulegają lizie pod wpływem enzymów autolitycznych. Poszczególne preparaty antybiotyków P-laktamowych mają zróżnicowane powinowactwo do PBP. Białka te oznaczono cyframi arabskimi (1-11). wykazano że wszystkie antybiotyki P-laktamow e wiążą kowalencyjnie PBP-3 lub -1. a w mniejszym stopniu także inne. Preparaty7, które wiążą PBP-3 indukują tworzenie fonn nitkowatych bakterii: najpierw następuje uszkodzenie przegród międzykomórkowych w czasie podziału, w wyniku czego tworzą się formy wydłużone, następnie - uszkodzenie ściany komórkowej i w konsekwencji aktywacja enzymów autolitycznych (hydrolazy), ostatecznie - wylanie zawartości komórki i śmierć. Antybioty ki o dużym pow inowactwie do PBP-2 indukują tworzenie fonn sferycznych, wrażliwych na wahania ciśnienia osmotycznego.
Akty wność antybiotyków zalety od:
1. pow inowactwa anty biotyków do białka.
2. zdolności penetracji do w nętrza komórki.
3. oporności na działanie P-laktarnaz.
- 19-