Polimery (tworzywa sztuczne) do przetwórstwa dostarczane są w postaci ciała stałego (proszek, granulki, płyty, pręty, itp.) lub płynnego (żywicy). W czasie przetwórstwa można dodawać do polimeru różne składniki dodatkowe, które miesza się w fazie stopionej lub w roztworze. Techniki formowania wyrobów z polimerów zależą od tego, czy są termoplastyczne czy termoutwardzalne.
Polimery termoplastyczne miękną w czasie ogrzewania, co umożliwia ich przetwarzanie przez: wytłaczanie, wytłaczanie z rozdmuchiwaniem, formowanie wtryskowe i kształtowanie próżniowe.
Wytłaczanie jest procesem podobnym do wyciskania materiałów metalicznych (patrz rys. 4-30c). Polimer w postaci granulek jest przepychany przez ślimak przez komorę grzewczą, w której jest uplastyczniany, a następnie formowany w matrycy (rys. 5-18).
typowe kształty wyrobów
Rys. 5-18. Schemat procesu wytłaczania termoplastów
Metoda ta, w zależności od konstrukcji głowicy wytłaczarskiej, jest stosowana do wytwarzania długich wyrobów o stałych przekrojach, np. rur, prętów, taśm, folii, płyt oraz włókien. Włókna polimerowe lub folie wytwarza się, wytłaczając stopiony polimer przez dysze z dużą ilością małych otworów.
Wytłaczanie z rozdmuchiwaniem w formie (rys. 5-19) stosowane jest przy produkcji pojemników i butelek. Proces polega na wytłaczaniu rury cienkościennej, która automatycznie podawana jest do dwuczęściowej formy i następnie rozdmuchiwana sprężonym powietrzem aż do osiągnięcia kształtu formy.
Rys. 5-19. Schemat procesu wytłaczania z rozdmuchiwaniem