293017172

Metody terapii

METODY WSPOMAGAJĄCE PROCES TERAPEUTYCZNY

Dobry nauczyciel w klasie integracyjnej jest dawcą informacji, ale też potrafi rozbudzić w swoich uczniach drzemiące zdolności obserwacyjne i twórcze: samodzielność, odwagę np. u uczniów z upośledzeniem umysłowym, którzy tak często są zagubieni na tle klasy. Nauczyciel jawi się tu jako ktoś, kto prowadzi innego człowieka do pełni rozwoju wśród zawiłości ścieżek, umie doradzać, odradzić, troszczy się o to aby każdy uczeń nie stawał się biernym tworzywem, lecz był sprawcą własnego losu i współtwórcą pomyślności swej społeczności.

Metodami wspomagającymi proces terapeutyczny dzieci upośledzonych są m.in.:

-    Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne,

-    Metoda Dennisona,

-    Metoda N. C. Kepharta,

-    Metoda Glenna Domana,

-    Metoda Dobrego Startu - M. Bogdanowicz.

Metoda Weroniki Sherborne

Jedną z metod terapeutycznych o szerokich możliwościach zastosowania z dziećmi jest Metoda Ruchu Rozwijającego opracowana przez Weronikę Sherborne. Jest to metoda niewerbalna, uaktywniająca język ciała i ruchu. Główna idea metody zawarta jest w tezie, że posługiwanie się ruchem rozwijającym świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej, a także umiejętność i potrzebę dzielenia jej z innymi ludźmi prowadząca do nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu służy rozwojowi dziecka i może być wykorzystana w terapii zaburzeń rozwoju. Założenia metody opierają się na naturalnych potrzebach dziecka. Odpowiadają etapom kształtowania się umiejętności związanych z ruchem, umożliwiających lepsze poznanie otoczenia poprzez zdobywanie indywidualnych doświadczeń opartych na kształtowaniu nowych umiejętności w zakresie rozwoju fizycznego, psychicznego. Głównym założeniem terapii jest zdobycie przez dziecko świadomości własnego ciała rozwijanej równolegle z usprawnianiem ruchowym. Przez dopływ wiadomości o własnym ciele, jego użyciu w sposób adekwatny do możliwości percepcji i potrzeb dziecka, następuje kształtowanie umiejętności społecznych, eksploratywnego działania, doprowadzającego do poczucia świadomości przestrzeni i działania w niej. W swoim programie ćwiczeń ruchowych Weronika Sherborne wyróżnia następujące grupy ćwiczeń: - ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała, - ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu, - ćwiczenia ułatwiające nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą, - ćwiczenia twórcze. Wymienione ćwiczenia mogą występować w różnych formach, jako zajęcia indywidualne, w parach lub grupowe. Zakres każdego ćwiczenia może być mniej lub bardziej rozszerzony zgodnie z

5/19