międzywojennego. Antologia, I i II, Wrocław, 1987; K. Karasek, Współcześni poeci polscy. Poezja polska od roku 1956, Warszawa, 1997.
Sekundarna: Z. Malić, Mickiewicz itd. Rasprave, ćlanci i eseji o poljskoj knjiżevnosti, Biblioteka Knjiżevna smotra, Hrvatsko filolośko druśtvo, Zagreb, 2002; Z. Malić, Gombrowicziana, Biblioteka Knjiżevna smotra, Hrvatsko filolośko druśtvo, Zagreb, 2004; J. Kwiatkowski, Literatura Dwudziestolecia, PWN, Warszawa, 1997 (lub inne wydania); P. Czapliński i P. Śliwiński, Literatura Polska 1976-1998. Przewodnik po prozie i poezji, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1999.
Literatura uzupełniająca:
J. Beneśić, Poljska lirika, Zabavna biblioteka, Zagreb, 1939; Z. Malić, Antologija poljske pripovijetke, Veselin Masleśa, Sarajevo, 1984; I. Bolt Vidović, D. Nowacki, Antologija poljske kratkę priće, Nakłada MD, Zagreb, 2002.
Dziedzina: Gramatyka języka polskiego Przedmiot: Składnia języka polskieeo Punkty ECTS: 5 pkt.
Język: Polski i chorwacki Czas trwania: 1 semestr (letni)
Status: Obowiązkowy
Forma zajęć: 3 godziny tygodniowo (krótkie wykłady, konwersatoria, ćwiczenia przekładowe, warsztaty, ocenianie przyswojonego materiału poprzez prace seminaryjne i przekładowe) Warunki uczestnictwa: Zdany egzamin z Fleksji i semantyki części mowy w II semestrze studiów
Forma zaliczenia: Egzamin ustny
Opis: Badanie grup składniowych, ich relacji syntaktycznych i możliwości przekształceń, analiza podstawowych elementów zdania prostego (typy struktur oraz funkcje podmiotu, orzeczenia i dopełnienia), wskazywanie podobieństw i różnic w konstruowaniu polskich i chorwackich grup składniowych, dyskusja o różnicach koordynacyjnych i subordynacyjnych relacji syntaktycznych w polskich i chorwackich członów zdań złożonych, polskie poglądy na formalno-semantyczne modele zdań złożonych i porównanie z chorwackimi przykładami, przekład polskich artykułów dotyczących zagadnień syntaktycznych, zapoznanie ze stanem badań współczesnych polskich i chorwackich syntaktyków.
Cel: Zdobywanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie funkcji syntaktycznych poszczególnych części grup składniowych oraz zdań prostych oraz opanowanie modusów komponowania członów zdań w złożone struktury syntaktyczne. Cel osiąga się następującymi krokami: przez opanowanie podstawowych relacji syntaktycznych w mikroskladni (w grupach składniowych i zdaniach prostych, analiza części zdania i ich tworzenie); przyswajanie