4130649663

Numer 11.

1.    Nazwa przedmiotu: Ortofonia

2.    Kod przedmiotu:

3.    Formuła przedmiotu: ćwiczenia

4.    Typ przedmiotu: obowiązkowy dla specjalności dziennikarstwo

5.    Rok i semestr: II, semestr 4

6.    Liczba punktów ECTS: 3

7.    Poziom przedmiotu: średniozaawansowany

8.    Liczba godzin w tygodniu: 1

9.    Liczba godzin w semestrze: 30 [18]

10.    Język nauczania: polski

11.    Wykładowcy: dr Agnieszka Myszka

12.    Wymagania wstępne: chęć pracy nad własną wymową, otwartość

13.    Cel nauczania:

•    zapoznanie studentów z najczęstszymi problemami związanymi z wymową;

•    nauczenie technik usprawniania mowy (tempa, artykulacji);

•    przedstawienie technik terapeutycznych pozwalających skorygować błędną wymowę;

•    zapoznanie z zasadami ortofonii polskiej

•    wyćwiczenie prawidłowej wymowy głosek polskich i zbitek głosek

14.    Program nauczania:

1.    Czym jest ortofonia? Zaburzenie mowy a błąd i pomyłka. Typy zaburzeń mowy i ich przyczyny. Współpraca z logopedą, foniatrą, ortodontą. Psychoterapia a usprawnianie mowy. Mowa a słuch fizyczny, muzyczny i fonematyczny.

2.    Tempo mowy - jak określić własne tempo mowy i jak je korygować. Rodzaje niepłynności mowy. Kiedy niepłynność przeszkadza w odbiorze wypowiedzi.

3.    Rola samogłosek w wypowiedzi; ćwiczenia prawidłowej artykulacji samogłosek; akcent a oddech.

4.    Najczęstsze problemy artykulacyjne: substytucje i deformacje - jak rozpoznać, kiedy korygować. Metody usprawniania artykulacji.

5.    Zasady wymowy samogłosek nosowych w języku polskim.

6.    Upodobnienia wewnątrzwyrazowe i między wyrazowe. Regionalizmy a błędy językowe.

7.    Miękczenie spółgłosek twardych, słabe zmiękczanie miękkich, niedokładna artykulacja (wymowa typy: sz 'alik, c 'astko).

8.    Ćwiczenia wyrazistości mowy.

15.    Metody i formy oceny pracy studenta: student jest oceniany na podstawie pracy na ćwiczeniach

16.    Zalecane lektury i materiały pomocnicze:

Cegieł a A., 1996, Norma wzorcowa i norma użytkowa komunikacji we współczesnej

połszczyźnie, [w:] O zagrożeniach i bogactwie polszczyzny, red. J. Miodek, Wrocław. Dunaj B., 2006, Zasady poprawnej wymowy polskiej, „Język Polski” LXXXVI, s. 3-15.

Ropa A., Rusowicz A., 1985, Rola cechprozodycznych w segmentacji tekstu mówionego [w:] Badania nad językiem Telewizji Polskiej. Studia metodologiczne i opisowe, red. Z. Kurzowa, Warszawa.

Toczyska B., 2009, Łamańce z dedykacją czyli makaka ma Kama, Gdańsk.

Toczyska B., 2009, Ruch w glosie. Ćwiczenia nie tylko dla dziennikarzy, Gdańsk.

Toczyska B., 2006, Sara banda w chaszczach. Ćwiczenia samogłosek, Gdańsk.

18