3543304644

Numer 11 b

1. Nazwa przedmiotu: Literatura oświecenia

2. Kod przedmiotu:

3. Formula przedmiotu-, wykład

4. Typ przedmiotu: obowiązkowy, zakończony egzaminem

5. Rok i semestr: rok I, semestr 2.

6. Liczba punktów ECTS: 2

7. Poziom przedmiotu: średnio zaawansowany

8. Liczba godzin w tygodniu: 2

9. Liczba godzin w semestrze: 30 [16]

10. Język nauczania: polski

11. Wykładowcy, dr hab. prof. UR Marek Nalepa oraz pracownicy Zakładu Literatury Staropolskiej i Polskiego Oświecenia

12. Wymagania wstępne:

Znajomość podstawowych wiadomości o literaturze oświeceniowej, wyznaczonych programem nauczania dla szkół średnich. Dobra orientacja w najważniejszych zjawiskach rozwojowych kultury staropolskiej, zwłaszcza renesansowej, sarmackiej i schyłkowego baroku.

13. Cel nauczania:

Celem wykładu jest zaznajomienie studentów z znaczącymi jednostkami procesu historycznoliterackiego (prądami, stylami, pisarzami, grupami i środowiskami literackimi, czasopismami, utworami itp.) obejmującymi okres od lat 30 osiemnastego wieku do przełomu oświeceniowo-romantycznego, oraz z ich zapleczem estetycznoliterackim i filozoficznym.

14. Program nauczania:

1. Granice chronologiczne i wewnętrzna periodyzacja epoki. Program naprawy Rzeczypospolitej i walka z obyczajowością oraz kulturą sarmacką. Stanisław Konarski i pierwsze reformy w zakresie szkolnictwa. Najważniejsze instytucje kulturowe u progu epoki. Walka o język narodowy. Pierwsze próby adaptacji klasycyzmu.

2. Czasy stanisławowskie. Nowe instytucje i nowoczesny program polityczno-społeczny piśmiennictwa oświeceniowego. Poezja barska i nurt sarmacko-barokowy w poezji oświeceniowej. Grupy i środowiska literackie: poeci Warszawy, pisarze Puław, prowincja literacka.

3. Świadomość estetyczno-literacka w epoce oświecenia oraz jej zaplecze filozoficzne.

4. Tendencje dydaktyczno-moralizatorskie w szczytowym okresie rozwoju literatury oświeceniowej. Preferowane gatunki. Tzw. literatura wysoka i jej zależność od autorytetów antycznych.

15. W kręgu poezji sentymentalnej i rokokowej. Listy o guście J. Szymanowskiego i nowe propozycje estetyczno-literackie. Roussoizm w polskiej poezji sentymentalnej.

16. Teatr i dramat. Komedie F. Bohomolca i F. Zabłockiego. Drama mieszczańska: Teczka occiarza i Henryk VI na Iowach. Satyra obyczajowa w Powrocie posła J.U. Niemcewicza: krytyka maniery sentymentalnej i atak na cudzoziemszczyznę. Dyrekcja Wojciecha Bogusławskiego i życie teatralne w stolicy. Dyrekcja Ludwika