20
1.4. WODA GRUNTOWA
naziom
Rys. 1.12: Studnia zupełna
jeśli osiągnięto przepływ stacjonarny (niezależny od czasu). Lej depresji propaguje w czasie t wg wzoru
R = 3i
(1.48)
gdzie n oznacza porowatość.
Praktycznie ważny przypadek szczególny równania (1.46) to z oznaczeniami jak na rys. 1.12.
Jeśli studnia nie jest zupełna to zwiększamy wydatek Q o 20%.
UWAGA: Ważność wzoru na wydatek studni jest ograniczona maksymalnym nachyleniem krzywej depresji. To maksymalne nachylenie Sichardt ustalił empricznie
\/fcl5
czyli maksymalny wydatek studni o promieniu r liczonym włącznie z obsypką żwirową (jeśli taka jest) i przy zanurzonej wysokości studni h (trochę więcej niż głębokość wody w studni) wynosi
Qmax — 2-nrhk imaX
Jeśli teoretyczny wydatek np. ze wzoru (1.46) lub (1.49) jest większy niż Qmax to studnia nie będzie w stanie ściągnąć takiej ilości Q wody. Ujęcie wody należy wówczs przeprojektować:
(a) zwiększając promień ro lub
(b) zwiększając liczbę studni dających wymagany sumaryczny wydatek Q.
Siła filtracji
Siła filtracji jest to siła j na jednostkę objętości gruntu wywierana na szkielet gruntowy przez przepływającą wodę. Siłę j obliczamy ze wzoru
3 = 7«>* (1-50)
Jest ona skierowana równolegle do wektora prędkości wody. Nieco myląca jest nazwa ” ciśnienie spływowe” bo j jako siła objętościowa ma jednostkę kN/m3 a nie kPa. Siła j nie zależy bezpośrednio od współczynnika filtracji k co może być intuicyjnie niezrozumiale. Przy przepływie w kierunku poprzecznym do dwu warstw gruntu np. o dwu różnych wodoprzepuszczalnościach kyik^z zasady zachowania masy wynika że prędkość filtracji w obu warstwach jest identyczna a zatem vi — kii\ =V2 = k^h, czyli tam gdzie jest mniejsze k konieczny jest większy gradient i co z koleji powoduje większą silę filtracji j i jest zgodne z oczekiwaniem.
Jeśli szkielet gruntowy znajduje się pod wodą działa na niego z jednej strony siła wyporu 7 — 7' skierowana ku górze i dodatkowo siła filtracji j, która przy przepływie wody do góry może spowodować unoszenie gruntu (kurzawkę, przebicie hydrauliczne sufozję). Zjawiska te są niebezpieczne i wymagane współczynniki bezpieczeństwa są tu wysokie. Krytyczny gradient zastępczy
(1.51)
ikr - iHw
przy przepływie do góry wynosi