4130652448

habilitanta - podejście do zjawiska politycznej śmierci. Śmierć lidera politycznego funkcjonuje tu w kategoriach kontekstualnych, ale samo tworzenie środowiska wydarzenia dla mediów nie wyczerpuje zagadnienia „odchodzenia" w polityce -ono bowiem (jeśli ma pełnić pozytywne z punktu widzenia władzy funkcje społeczne) wydaje się bardziej procesem niż pojedynczym epizodem (medialnym performansem pogrzebu). Zdaniem habilitanta, nie przekreśla to faktu, iż elementy szczególnie istotne w momencie pogrzebu przywódcy to - rzadko poruszane w dotychczasowych opracowaniach - tratowanie go w kategoriach rozrywki (paralele ze światem show businessu) oraz kontrowersje dotyczące miejsca pochówku lidera bądź spekulacje związane z miejscem jego następcy w orszaku żałobnym - i, co ważniejsze - w świecie polityki konstruowanej po śmierci dotychczasowego przywódcy.

4.    Publikacje rozpatrujące ogólnie problem przywództwa jako zjawiska społecznego. Tu zjawisko śmierci lidera ujęte jest jedynie jako zakończenie działalności publicznej, gdzie predyspozycje do jej uprawiania mają rzekomo większe znaczenie niż kulminacyjny - zdaniem habilitanta - punkt politycznego życiorysu: śmierć. Śmierć wydaje się testem na przywództwo mającym rangę znacznie wyższą niż inne sytuacje kryzysowe. Umieranie liderów mówi nam wiele o samej kondycji zjawiska przywództwa politycznego - rozpatrywanego od wieków jako rzekomo nie poddający się szczegółowym klasyfikacjom fenomen. Mimo wspomnianych przeszkód natury teoretycznej habilitant postanowił zbadać również ten problem.

5.    Materiały podnoszące problem śmierci przywódców jako domeny tzw. teorii spiskowych. Liczna, choć nie wyczerpująca tematu kategoria materiałów badawczych, którą habilitant postanowił poddać niezbędnym uzupełnieniom, a następnie - generalnej rewizji. Śmierć polityczna i fizyczna nie może być, jego zdaniem, sprowadzana wyłącznie do tzw. spiskowych teorii dziejów, choć aspekt tajemnicy (plotki, medialnych domysłów itp.) okrywającej opisywane zjawiska pełni w społecznym sensie rolę niebagatelną.

Zabranie materiału badawczego, a następnie jego klasyfikacja, zajęły habilitantowi znaczną część pracy badawczej. Trudno bowiem o dostępne publikacje łączące śmierć przywódców z ich wizerunkiem medialnym - a tym bardziej kłopotliwe staje się ustalenie prac, które odważyłyby się łączyć zjawisko fizycznej i politycznej śmierci z długofalową polityką z pogranicza propagandy, public relations i show businessu. Dopuszczalna jest zatem konstatacja, iż podjęty przez habilitanta problem badawczy stanowił do tej pory albo swoiste tabu, albo - co gorsza - kwestię nie wartą naukowego pogłębienia. Niniejsza praca ma na celu wypełnienie tej luki.

3