202 TARŁOWIE.
górne" wedle ksiąg poborowych z r. 1581, podczas gdy mniejsze, „dolne", były rozdrobnione na ośmiu współwłaścicieli, z których najbogatszymi, o kmieciach dwunastu n a sześciu łanach, pozostawali jeszcze obaj Zaklikowie, potomkowie Toporczyka Zakliki Miedzygórskiego, dziedzica jedynego obu Ląk przed stuleciem, za czasów Długosza, kiedy tu już istniał kościół parafialny. Tarłowa zatem postawiła tylko nowy kościół i uposażyła go; parafii nowej nie fundowała. Zawsze, od samego początku aż po wiek XVI-t}r zowią się Łąkami. Dopiero w drugiej połowie tegoż stulecia pojawia się nazwa Łęk, utrzymująca się dodziśdnia, i to jeszcze do czasów niedawnych: do, połowy w. XIX-go jako parafia— wogóle Łąki, bez bliższego określenia, następnie i obecnie Łąki dolne, których współpatronem jest jeszcze i dzisiaj potomek Zaklików. Tylko wieś Górne Łąki, czyli jak wówczas mówiono, Zwierzchne, przeszły do Tarłów. Starosta i wójt Pilzna dziedziczny je kupił: krajczy Jan Tarło za złotych pięć tysięcy i sto u niedawnego ich właściciela Chełmskiego, burgrabiego zamku krakowskiego (23. IV. 1540), wyjąwszy jedynie dział szlachecki Marcinkowskich;1)
’) Wszystkie aż do tego terminu akty przywilejów i transakcye mająt-kowe Górnych Łąk zawiera nadmieniony Kodeka Mniszchów z r. 1600 w ostatniej swej części: Lęnki territovii Pilsnensis (fol. 253—277), w liczbie 12. Miano-wicie 1) 254 i v. bez początku Lokacya wsi Lęnki Janowi przez Kazimirza W. z datą w Niepołomicach post diem beaii Stanislai Martiris post Pascham w r. 1354. (Niewątpliwy fabrykat. Dosłowny jest to odpis takiegoż przywileju dla Kanoników regularnych u Bożego Ciała w Krakowie z pieczęcią majestatową. w archiwum ich przechowywanego, wyd. KMP. I [w Krakowie 1876]. 280—1 nr. CCXXXVI, tylko w części tej drugiej —pierwszej brak—pod ymramno podstawiono Johanne, a data tamże sabbato post diem i t. d., t. j. 10 V. 1354). 2) Kol. 254v-256. Przywilej lokacyjny tejże wsi Łąnki w ziemi sandomirskiej a powiecie pilżnieńskim Beaty, wdowy po Grzegorzu de Lipnik, na prawie niemieckiem, średskiem, wyd. w Sandomirzu 11. IV. 1417, gdzie król rzeczywiście naonczas bawił w swej drodze z Litwy do Lwowa (Grzegorz de Lanc, t. j. z Łąk. wspomniany w przywileju tynieckim z 1328—lokacyjnym na prawie średskim Pilzna, wsi jeszcze tynieckiej, oryginał w archiwum m. Krakowa, do zbadania). 3) F. 260v— 2ólv. Sprzedaż karczmy w Łąkach z browarem piwnym przez dziedzica jej. Jana z Chełmu, burgrabiego krakowskiego, za zgodą żony jego, Anny Zarembianki z Kalinowy, dat. in villa Górne Ląnky f. 2 po Misericordia 1507—rok niemożliwy, zamiast 1527 lub raczej 1537; pierwszym z świadków jest vener. d. Stanislaus, plebanus ac officialis Pilznen. Jeszcze w księdze poborowej z r. 1536 są dawni dziedzice Łęk górnych (ZD XV Małop. IV, 540—1). ci sami, o których rzecz w aktach następnych, z wy jątkiem Skarbków. 4) F. 263v^265v. Dekret królewski z 26 IX. 1530 w sprawie działu dóbr sołtysich i innych, dziedzicznych, in bonis Górne Ląnky, w dal-