przez słuch), ćwiczenia logorytmiczne, ćwiczenia słownikowe (nauka słów-słownik czynny i bierny dziecka głuchego), ćwiczenia odczytywania
z ust, ćwiczenia nauki czytania i pisania, nauka alfabetu palcowego (przy wspomożeniu języka migowego).
2. Rola obrazków w usprawnianiu mowy.
3. Metody migowe - zalety i wady.
Literatura:
1. Baran J., Rewalidacja głuchych [w:] Pedagogika rewalidacyjna, red. A. Hulek, Warszawa, 1980.
2. Csanyi Y., Sluchowo-werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu, Warszawa 1994.
3. Gałkowski T., Wychowanie dzieci głuchych w wieku przedszkolnym, Warszawa, 1990.
4. Krakowiak K., Fonogesty jako narzędzie formowania języka dzieci z uszkodzonym słuchem, Lublin 1995.
5. Krakowiak K., W sprawie kształcenia języka dzieci i młodzieży z uszkodzonym słuchem. Dla rodziców, lekarzy, logopedów, psychologów i nauczycieli, Lublin 1998.
6. Kurkowski Z. M., Mowa dzieci sześcioletnich z uszkodzonym narządem słuchu, Lublin 1996.
7. Lindner G., Podstawy audiologii pedagogicznej, Warszawa, 1976.
8. Perier O., Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu, Warszawa 1992.
9. Pietrzak W., Język migowy dla pedagogów, Warszawa, 1992.
10. Schiefelbusch R., Ruder K., Strategia postępowania terapeutycznego z dziećmi z niedokształceniem języka. Przegląd zagadnień [w:] Nauczanie specjalne, Warszawa 1982.
11. Sołowiowa I. M., Psychologia dzieci głuchych, Warszawa, 1976.
12. Stachyra J. (red.), Wybrane metody diagnostyczne w surdopsychologii, Lublin 1995.
Nazwa przedmiotu:
Rodzaj zajęć: wykład + ćwiczenia laboratoryjne
Rok studiów: I Semestr: II
Liczba godzin: 15 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń laboratoryjnych
Forma zaliczenia: egzamin
16