scandjvutmp7801

Ćwiczenie mowy. 109

słów, dziecko skore jest do nazywania tego, co widzi. Ubogi słownik dziecka wzbogaca się z dnia na dzień: zabawy, zajęcia, dają sposobność słyszenia, wymawiania i użytkowania zwrotów nieznanych mu dotąd i stają się źródłem ćwiczeń językowych.

Dziecko ma mało gotowych pojęć, ma tylko niedokładne i bezładne wyobrażenia o tern, co je otacza, trzeba więc w rozmowach i pogadankach o przedmiotach, które są w ręku dziecka, pobudzić jego zmysły, aby powoli dojrzały pojęcia.

Lecz nie wystarczy dać dzieciom jedynie pojęcia o rzeczach, trzeba jeszcze nauczyć ujmować pojęcia w wyrazowe formy.

Dla wielu dzieci w przedszkolu rozmowa nasza jest obca. W rodzinie mało przyzwyczajano je do rozmowy. Zmęczeni rodzice nie mają ani czasu, ani ochoty. Dziecko pozostawione jest samo sobie. Słownik jego jest bardzo ograniczony. Wymowa też jest często wadliwa, na co wychowawczyni powinna zwrócić baczną uwagę i przedsięwziąć wszelkie dostępne środki, licząc się z tern, aby nie nużyć niemi dzieci. A więc:

1.    Wyliczanie nazwy przedmiotów.

2.    Ćwiczenia zmysłów tak przeprowadzane, by dziecko nietylko patrzało, słuchało, dotykało, lecz by mówiło co widzi, co słyszy, co wyczuwa: ta lalka jest mała, a ta duża; teraz dzwonek dzwoni; a teraz trąbka gra i t. d.

3.    Rozmowy i pogadanki, opowiadania.

4.    Obrazki.

5.    Wiersze.

Mowa wychowawcy, rozmawiającego z dziećmi, powinna być bardzo staranna, naturalna i bardzo poprawna. Przemawiać do dzieci musi wolno i wyraźnie. Należy przytem