scandjvutmp7b01

112

Ćwiczenie mowy.

zem uczucia. Jeżeli dziecko jest śmiałe, a przejmuje się treścią, ruchy będą naturalnem dopełnieniem treści (deklamacji): „Tupnę sobie nóżką, wesoło podskoczę" (podskakując) pogrozi palcem, pokiwa głową i t. p. Trzeba mu jednak pozostawić w tern swobodę. Nie należy zmuszać do tego dzieci. Inscenizacja ma rację bytu tylko wtedy, kiedy jest szczerą, zrozumiałą i estetyczną w ruchach, w przeciwnym razie lepiej, jeżeli jej nie będzie.

Przykłady:

Modlitwa.

—    Kiedy byłam mała, miałam bardzo kochaną babcię, która często się ze mną razem modliła i takiej nauczyła mnie mo-dliwy:

„Dobranoc Boziu, co jesteś w niebie,

Twojej opiece polecam siebie,

Moje rodzeństwo, mamę i tatę,

I całą naszą rodzinną chatę..."

—    Gdy przyszedł wieczór, mówiłam „dobranoc" rodzicom i babci, klękałam przed swojem łóżeczkiem i odmawiałam głośno — żeby Bóg usłyszał — ową modlitwę.

Czy się domyślacie, o co Boga prosiłam ? Dlaczego prosiłam o opiekę, kiedy w nocy będę spała ? (Rozmowa o tern, co przykrego może spotkać dziecko); dziecko — może zachorować, źle sypiać, wypaść z łóżeczka i t. p. przykłady. Dlatego prosimy: „Boziu, co jesteś w niebie — Twojej opiece polecam Ciebie". Za kogo jeszcze się modlimy? Mamy rodzeństwo, braci, siostry, mamy ojca, matkę — prosimy Boga, by im dał spokojną noc. „Boziu, co jesteś w niebie — Twojej opiece polecam siebie, Moje rodzeństwo, mamę i tatę".

Co może spotkać rodzeństwo w nocy? Przykłady. O co jeszcze prosimy Boga ? — Aby i chatkę naszą miał w swojej opiece. Co może się przytrafić ? (pożar, burza, wichura i t. p.) więc prosimy: Boziu, co jesteś w niebie, Twojej opiece polecam siebie (powtarzamy całą zwrotkę).