scandjvutmp7d01

114

Ćwiczenie mowy.

Te kropeczki — to muszki, które się zwykle unoszą nad

Eolem. A kto zgadnie, co to za drzewo ? Jedno z was do-rze powiedziało — grusza. Pewna pani tak ładnie o tem polu powiedziała, posłuchajcie. (Wychowawczyni mówi z pamięci wiersz, wskazując przedmioty, o których jest mowa). Powiem raz jeszcze, jeżeli wam się podoba. Chcielibyście się nauczyć? Bardzo słusznie, ja się też nauczyłam, bo mi się ten wiersz podobał. Będę mówiła głośniej, a wy powtarzajcie za mną trochę ciszej, ale wyraźnie, żebym mogła każdego usłyszeć i zrozumieć. (Wychowawczyni powtarza całą pierwszą zwrotkę trzy razy). Teraz wy powtarzajcie głośniej a ja ciszej.

Kto zechce pójść do tablicy pokazywać to, o czem mówi, i tak ładnie wierszem powiedzieć? Gdyby się trochę pomylił — nic nie szkodzi — my mu podpowiemy.

Wiecie, przychodzi mi na myśl, jak się dostać do tej gruszy, gdy owoce dojrzeją ? Oho! niechby gospodarz zobaczył, jak ty mu gnieciesz zboże, miałbyś się zpyszna. Komu inny pomysł przyszedł do głowy? Nie wiecie — czekajcie, zaraz się domyślicie. Powiedzcie mi, kiedy gruszki dojrzewają, ale te ulęgałki, boć to nie są żadne ładne, duże owoce, jak w ogrodzie. Dobrze, na jesieni. A kiedy zboże dojrzewa? Dobrze, w końcu lata. Co się ze zbożem robi wtedy i co pozostaje? Ściernisko. Czy wolno po niem chodzić? A widzicie, już zmądrzeliście, już wszyscy wiecie, jak się dostać do gruszek. Jeśli kiedy zobaczycie taką gruszkę w polu, to sobie przypomnijcie wierszyk. (Wychowawczyni znowu powtarza z dziećmi kilka razy i znowu pyta pojedynczo). Teraz moje dzieci weźcie kartki i narysujcie te przedmioty, o których była mowa.

W miarę tego, jak dzieci rysują, wychowawczyni podchodzi do nich i pyta te, których poprzednio nie zdążyła, robiąc przytem odpowiednie uwagi, np.: Wałek powiedział dobrze, bo głośno, mogłabym z daleka usłyszeć. Stefan trochę zapomniał, ale wymawiał słowa bardzo wyraźnie. Mania ładnie powiedziała, a podobało mi się dlatego, że mówiła, patrząc mi w oczy i t. d. (Wogóle należy częściej podnosić zalety dziecka, niż potępiać wady).