scandjvutmp9d01

146    Ćwiczenie mowy.

3. Znaczenie obrazków.

Dowodem wrodzonego uczucia estetycznego u dzieci jest ich pociąg do oglądania obrazków lub książek obrazkowych. Czy nie wydaje się dziwnem, że mając przedmioty realne przed sobą, dziecko woli ich kopję? Widzimy tu tylko grę fantazji: dziecko patrzy, domyśla się, tworzy cale historje, to jest jego świat.

Skoro ten naturalny popęd dziecka jest tak widoczny, czy nie należałoby go uwzględnić i wyzyskać dla rozwoju owego poczucia piękna.

Wychowawca powinien przedewszystkiem postawić sobie cel, do którego ma dążyć za pośrednictwem obrazka. Powinien sobie zadać pytanie, co daje obrazek i co ze swej strony wynosi z niego dziecko.

Wiek i rozwój dziecka decyduje o wyborze obrazka.

Cele mogą być rozmaite: 1. Rozwinąć w dziecku zamiłowanie do piękna. 2. Ćwiczenie w celu wzbogacenia wyobraźni. 3. Ćwiczenie w poprawnem mówieniu i wzbogaceniu słownika dziecięcego. 4. Pobudzenie uwagi w celu dłuższego skupiania się na jednym przedmiocie. 5. Pobudzenie do naśladownictwa.

Jak reaguje na obrazek małe dziecko?

Często się zdarza, że, dostając obrazek, dziecko zaczyna go gnieść i podrzucać do góry. Czasem obrazek wywołuje naśladownictwo; dziecko, widząc koguta, pieje; widząc psa, naśladuje szczekanie, wskazując palcem wizerunek. Często obrazek wywołuje wspomnienia i osobiste przejścia: „ja też mam psa“. Zdarza się również, że obrazek wywołuje w niem zemstę: bije np. gąsiora, który szczypie dziecko. Wrażenie, jakie wywarł obrazek, prędko mija, co chwila żąda czegoś innego.