scandjvutmp8101

118 Ćwiczenie mowy.

wiastek nie wchodził w treść opowiadania — owszem, niech smutek przejmie dziecko — ale niech zakończenie będzie pogodniejsze.

„Dziewczynka z zapałkami" Andersena, która w dzień wigilijny umiera z zimna pod oknem kamienicy — nie jest właściwą dla dzieci w wieku przedszkolnym. Smutek je przygnębia.

Rzadko jednak można znaleźć utwór, któryby odpowiadał naszym chwilowym wymaganiom. W tym celu trzeba przerabiać znane powiastki stosownie do potrzeby.

Najlepsza jednak niezawsze będzie dla dziecka właściwą. Indywidualność odgrywa tu bardzo ważną rolę.

Fabuła w opowiadaniach dla dzieci do lat 5-ciu powinna być prosta i krótka, ale dość obszerna w objaśnieniu głównej treści i obrazowo rozwinięta; wszelkie przeciwieństwa muszą być w niej silnie zaakcentowane.

Np.- w pewnym domu były dwie dziewczynki, Zosia i Jadzia. Zosia miała trzy lata, a Jadzia cztery. Siostrzyczki zawsze się razem bawiły, biegały, goniły się. Zabawek też posiadały niemało: dwie duże lalki — jedna z jasnemi włosami, druga z ciemnemi; miały też powozik, dużą piłkę, meble i wiele innych rzeczy.

Razu jednego przychodzi do nich babcia. Dziewczynki wybiegły przywitać i uściskać babcię, bo bardzo ją kochały. Babcia ucałowała wnuczki i tak powiada:

— Chodźcie-no, chodźcie tu, pieszczochy moje, niech wam pokażę, com przyniosła.

I rozwinęła pakunek. Był to śliczny serwis dla lalek — filiżanki, spodki, cukierniczka, imbryk, a wszystko białe, porcelanowe. Po wierzchu było wyrysowane mnóstwo maleńkich, niebieskich kwiatków.

Ogromnie się dziewczynki ucieszyły: całowały ręce babci, śmiały się, skakały. Zabrały gospodarstwo i zaniosły do