scandjvutmp15801

318 Zajęcia.

dego ćwiczenia, ułatwić pracę, dając dziecku odpowiednią ilość miejsca i objaśnienie, jaki cel osiągnąć powinno, zachęcić je, dodać otuchy, dać mu dyrektywę, pomoc (w razie potrzeby) i swobodę działania.

Musimy w tym wypadku uwzględnić dwa sposoby: metodę kolektywną, która daje pole do współpracy, emulacji, towarzyskości i metodę indywidualistyczną, która pozwala bardziej zastosować zajęcie do rozwoju dziecka pojedynczego.

Materjał do pomocy wychowawczych powinien być:

1) Urozmaicony, by mieć możność podawać pewne wiadomości w różnych postaciach; pozwoli to te same ćwiczenia powtarzać, pogłębiać, unikając nudy; 2) musi być podnietą do działania; 3) ten sam materjał (podatny do przekształceń) lub zabawka może mieć różne zastosowanie; 4) swojski; 5) trwały; 6) prosty; 7) mieć wartość higjeniczną, t. j. aby dawał się łatwo odczyścić.

Materjał do pomocy wychowawczych dzielimy na następujące grupy:

1.    Zabawki, któremi się dziecko posługuje przy zabawach ruchowych i ćwiczeniach cielesnych.

Piłki: duża gumowa, mniejsze (półlanki), piłki z rafji; tarcza, kółko z dzwoneczkiem, koszyk (do rzucania piłek do celu), lejce, skakanki trzcinowe, linka (5 metrowa), obręcze z kijkiem do toczenia, drabinki, ławeczki szwedzkie do ćwiczeń, serso, kręgle, latawiec; przyrządy do robót ziemnych: szpadelek, grabie, miotełka, polewaczka, doniczki, skrzynka z piaskiem rzecznym i t. p.;

2.    Zabawki, które służą przy naśladowaniu różnych zajęć i czynności i dają większe pole wyobraźni.