scandjvutmp11e01

264    Zajęcia.

czyć materjału, zalecając dzieciom, aby się przyjrzały deskom prawdziwym.

Przytaczam tu kilka przykładów z życia przedszkola.

Przykłady:

T

Ryc. 35.

Mam oto kwadrat papierowy i pasek (czwartą część kwadratu), który właściwie posłuży nam za materjał do roboty. Pytam się dzieci, kto widział deski i gdzie? Szukamy ich w pokoju. Następnie, jako wzory, podaję kwadrat i prostokąt. Który z tych kawałków podobny jest do deski? Dlaczego? Porównywamy obie postacie, znajdujemy w pasku brzegi krótsze, które też składamy równo, dzieląc pasek przez takie złamanie na dwie połowy. Otrzymujemy krzesło bardzo niewygodne, długie, wysokie; rozcinamy papierek na zgięciu i z każdej części robimy znowu krzesło sposobem poprzednim. Każde z dzieci sadza na krześle papierową lalkę — to mały stolarz odpoczywa po pracy. Jeden z malców oznajmia,

Ryc. 38.

Ryc. 36.

Ryc. 37.

że stolarz musi jeść obiad — „jak tata przyjdzie do domu — zaraz obiad“. Okazała się potrzeba stołów, które dzieci zmajstrowały, jak kto umiał, obywając się przeważnie bez nożyczek, załamując nadół brzegi pasków. Kiedy stoły wszystkich były już gotowe, zrobiłam również jeden dla swego stolarza i pozostałym kawałkiem papieru przykryłam ten stół, niby obrusem (ryc. 35, 36).

Biorąc się do sporządzania stołu podług mego wzoru, zgadzamy się, że potrzeba go zrobić dokładniej, niż krzesła. Na krzywym stole trudno coś postawić.

Ponieważ używanie nożyczek nastręcza najgłówniejszą trud-