256 Zajęcia.
więc z materjałem różnego rodzaju łączyć będzie pojęcie z nazwą.
Dzieci młodsze mogą posługiwać się mozaiką, nie umiejąc nazwać oddzielnych figur geometrycznych, w tym razie chodzi tylko o to, by umiały odróżnić jedną figurę od drugiej, a sama istota zajęcia doprowadzi do poznania się z własnościami figur geometrycznych.
Mozaika da dziecku możność poznania symetrji, przy-tem z konieczności zmusi do zwrócenia uwagi na kształt, barwę i liczbę, a bogactwo i rozmaitość materjału da mu szerokie pole do twórczości. Jednocześnie zajęcie to wprawia dziecko do zręcznego obchodzenia się z delikatnym materjałem, palce jego nabierają elastyczności. Należy jednak uważać, żeby dziecko przy pracy posługiwało się obiema rękami.
Sposób posługiwania się mozaiką może być rozmaity: dzieci pojedynczo lub zbiorowo układają wzory samodzielnie z własnej inicjatywy. Rola wychowawczyni polega jedynie na obserwacji: podchodzi do każdego dziecka, wykazuje wielkie zainteresowanie, robi uwagi, gdy spostrzeże brak symetrji, czy harmonji barw, lub wielkie skupienie kształtów, zachęca do pomysłów dalszych. Jeżeli jednak wychowawca spotrzeże, że pomysły większości dzieci już się wyczerpały (powtarzają one te same wzory), • lub że pewna grupa dzieci nie wie, jak się zabrać do tego materjału, wtedy wychowawczyni musi przyjść z portiocą. Układa wspólnie z niemi jakiś ornament, lub też formę rzeczową, uplastyczniając pogadankę, albo ilustrując opowiadanie. Możemy w tym wypadku użyć jeszcze innego sposobu.
Któreś z dzieci bardziej pomysłowych skombinowało jakiś ładny wzór estetyczny, wtedy polecamy mu, by po-