Terapia zajęciowa
Terapia pracą, ergoterapia - czynności różnego rodzaju, które zleca się pacjentom jako jeden ze środków leczniczych, mających na celu przyspieszenie powrotu utraconej funkcji narządu ruchu a w przypadku zmian nieodwracalnych ma na celu wyrobienie funkcji zastępczych.
Jest uzupełnieniem lub kontynuacją ćwiczeń stosowanych w gimnastyce leczniczej.
Stawia przed chorych konkretny cel wykonania pewnej pracy.
Rodzaje prac:
- tkactwo, koszykarstwo, siatkarstwo, zabawkarstwo miękkie i twarde, malowanie na płótnie i papierze, haftowanie, prace galanteryjne, introligatorskie, metaloplastyka, ceramika, krawiectwo ;
- stolarstwo, ogrodnictwo, prace w przemyśle, prace biurowe
Czynnikiem decydującym jest dostosowanie zajęcia do potrzeby chorego. Każde stanowisko pracy musi być indywidualnie dostosowane dla każdego pacjenta ( wysokość stołu, krzesła itp.)
Terapia zajęciowa spełnia cele :
- wyprowadzenie z depresji psychicznej spowodowanej kalectwem lub chorobą;
- obudzenie wiary w społeczną przydatność ( wypełnienie czasu pacjenta pracą a przez to podtrzymanie dotychczasowego nawyku do pracy);
Ważne jest odpowiednie podejście do pacjenta, orientacja w jego upodobaniach, zainteresowaniach i nastawieniu psychicznym, ważne aby go odpowiednio zachęcić i przekonać .
- w stosunku do chorego odcinku narządu ruchu
- w usamodzielnianiu pacjenta
Cel :
- zwiększenie zakresu ruchu
- zwiększenie siły mięśniowej
- lepsza koordynacja ruchów
- wyrównanie zachwianej równowagi psychicznej
- podniesienie sprawności ogólnej
- przygotowanie do pracy zawodowej
Przed rozpoczęciem pracy należy wykonać u pacjentów:
- test czynnościowy,
- określenie zakresu ruchów
- test siły mięśniowej
- badanie ogólne
- ocena stanu psychicznego.
W doborze samej pracy należy wziąć pod uwagę nie tylko jej charakter ale i wszystkie okoliczności z nią związane a przede wszystkim pozycję samego chorego ( leżenie, siedzenie, stanie ).