scandjvutmp10401

238 Zajęcia.

Pobudzenie wyobraźni.

Po dłuższym spacerze, wycieczce lub zwiedzaniu dziecko w budownictwie może odtworzyć przedmioty, które szczególnie zwróciły jego uwagę: ogród spacerowy, wnętrze poczty, dworca, most, kolejkę i t. p., a o których będzie mówiło z towarzyszami lub wychowawczynią, chcąc raz jeszcze przeżyć wrażenia, otrzymane na spacerze. Może rów-«, nież zilustrować bajkę, słyszaną gdzieś lub opowiedzianą przez wychowawczynię.

W tym wypadku mogą być dwa sposoby.

Pierwszy jest ten, kiedy dziecko po przesłuchaniu bajki, ilustruje ją całą lub jakiś fragment wybrany. Drugi sposób, kiedy wychowawczyni wyznacza każdemu dziecku przed opowiadaniem wybudowanie czego innego, co następnie wejdzie w treść opowiadania.

Np. Przed opowiadaniem powiastki „Babuleńka i jej kózka", wychowawczyni poleca, by dzieci ustawiły kilka małych domków, parkany i płoty ogrodów, bramy, studnię, opodal tartak i małą chałupkę i obórkę.

„Stara babuleńka mieszkała na wsi w ubogiej chałupce (pokazać) z małemi wnuczkami. (Wychowawczyni daje 2 małe laleczki dziecku, które wybudowało chałupkę, a które usadowi je na progu chatki). Miała babuleńka także kózkę. W dzień chodziła sobie kózka po podwórku (wychowawczyni ustawia kózkę, wyciętą z papieru), a wieczorem wracała do tej oto obórki. Babcia karmiła kozę trawą, sianem i poiła wodą. Koza zato jej wnuczkom dawała mleko. Dzieciom bardzo smakowało to mleczko. Pewnego razu przynosi babcia do stajenki siana. Patrzy, a kózki niema w stajence. Zagląda na podwórko — i tam niema.