Aktywność fizyczna działa pro zdrowotnie, ale może też stanowić pewne zagrożenie dla zdrowia. Powoduje bowiem urazy i wypadki. To przede wszystkim bezpośredni kontakt między zawodnikami spowodował, że gry zespołowe stały się rodzajem sportu walki. Zdarzają się zarówno kontuzje wynikające z przetrenowania, jak i urazy ostre, będące wynikiem rywalizacji. Uraz w sporcie jest definiowany inaczej niżeli w życiu codziennym. Człowiek nie uprawiający żadnego sportu uważa się za zdrowego, jeżeli może wykonywać swoje codzienne obowiązki. Natomiast w sporcie, zdrowy zawodnik to ten, który może wykonywać wysiłki typu sportowego.
Określenie „uraz sportowy” jest wspólną nazwą dla wszystkich rodzajów urazów, odnoszonych w trakcie aktywności sportowej i może być definiowany na różne sposoby. Jedna z nich jest następująca: Rada Europy zaproponowała definicję urazu sportowego jako konsekwencję brania udziału w zajęciach sportowych, która wiąże się ze zmniejszeniem możliwości wykonania wysiłku fizycznego, potrzebą pomocy medycznej i skutkami ekonomicznymi [1 ].
Ponadto w literaturze przedmiotu można spotkać inną definicję, która brzmi: Uraz sportowy jest to uraz mający miejsce podczas uprawiania aktywności fizycznej o charakterze sportowym, głównie w czasie treningów i zawodów, powodujący wystąpienie obrażenia sportowego, którego następstwem jest wyłączenie czasowe lub całkowite z dalszego udziału w aktywności sportowej [17].
Przyjęło się mówić, ze sportowiec doznał uszkodzenia czy obrażenia danego stawu lub części ciała. Często jednak dochodzi do mylenia słowa uraz a uszkodzenie lub obrażenie. Pierwsze z tych pojęć zostało zdefiniowane i opisanie powyżej. Natomiast uszkodzenie lub obrażenie jest to skutek zadziałania urazu jako siły mechanicznej na organizm, w konsekwencji którego dochodzi do uszkodzenia struktur poddanych urazowi. Rodzaj i rozległość obrażeń lub uszkodzeń uzależniony jest od wielkości urazu czyli siły mechanicznej oraz odporności tkanki, na którą zadziałał [9].
12