4544140795

Farmakologia dla Ratowników Medycznych — dr Krzysztof Burak

Działania niepożądane.

Amiodaron należy do leków o wysokiej toksyczności i należy go stosować wyłącznie w przypadku zaistnienia bezwzględnych wskazań. Najgroźniejszym działaniem niepożądanym jest uszkadzanie tkanki płucnej, prowadzące do śródmiąższowego zapalenia płuc i zwłóknienia tkanki płucnej. Poza tym obserwuje się objawy neurologiczne: złe samopoczucie, drżenie kończyn, ruchy mimowolne, polineuropatia obwodowa oraz objawy ze strony przewodu pokarmowego: brak łaknienia, nudności, wymioty i zaparcia. Rzadziej obserwuje się nasilanie istniejących zaburzeń rytmu serca, objawy dermatologiczne i zaburzenia czynności tarczycy (zaleca się kontrolę czynności tarczycy podczas leczenia amiodaronem).

Interakcje.

Podany z innymi lekami przeciwarytmicznymi (beta-blokery i blokery kanału wapniowego) może nasilać ich działanie kardiodepresyjne i zwiększać ujemny efekt chronotropowy. Jego stężenie w surowicy krwi wzrasta pod wpływem cimetydyny, in-dinawiru oraz soku z grejpfruta. Podany wraz z digoksyną podwyższa jej stężenie w surowicy krwi. Nasila działania leków przeciwzakrzepowych np. pochodnych warfaryny, co może być powodem powikłań krwotocznych.

Dawkowanie.

Dożylnie we wlewie w roztworze 5% glukozy w czasie 20-120 min. w ilości 5 mg/ kg masy ciała/dobę (maksymalnie 1,2 g/dobę) pod kontrolą EKG.

Preparaty handlowe.

•    Amiokordin amp. 3 ml (1 ml zaw. 50 mg), tabl. 200 mg;

• Cordarone amp. 3 ml (1 ml zaw. 50 mg), tabl. 200 mg;

• Sedacoron amp. 3 ml (1 ml zaw. 50 mg), tabl. 200 mg;

•    Opacorden tabl. 200 mg.

3. Atropinum sulfuricum._

Siarczan atropiny jest rozpuszczalną w wodzie solą naturalnego alkaloidu - atropiny. Lek wchłania się dobrze z przewodu pokarmowego, łatwo pokonuje barierę krew-mózg. Atropina jest lekiem parasympatykolitycznym, blokującym receptory muskarynowe (pozazwojowe receptory cholinergiczne) i tym samym jest antagonistą acetylocholiny. Blokuje selektywnie receptory rozmieszczone w mięśniu sercowym, w ośrodkowym układzie nerwowym, w gruczołach ślinowych i w mięśniach gładkich różnych układów. Nie blokuje receptorów nikotynowych, również pobudzanych przez acetylocholinę. Wynikiem działania atropiny jest tachykardia, niekiedy po podaniu pojawia się przejściowo bradykardia, po czym następuje przyspieszenie pracy serca. Poza tym zmniejsza wytwarzanie śliny, potu i substancji śluzowych w oskrzelach, a także wydzieliny z nosa, łez i kwasu solnego w żołądku. Zmniejsza też perystaltykę przewodu pokarmowego i wstrzymuje mikcję. Wpływa na częstość pracy serca - po podaniu dożylnym po 2-4 min. wpływa na szybkość przewodnictwa między przedsionkami i komorami oraz przyspiesza rytm zatokowy. Po podaniu domięśniowym maksymalne stę-

16 Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2012