4544140827

Płazy świata - Joanna Mazgajska PWN 2009

Czym się różnią gady od płazów?

Gady znacznie lepiej niż płazy poradziły sobie z problemem utraty wody przez skórę: ich skóra jest sucha, pokryta nieprzepuszczalnymi dla wody łuskami, które zapobiegają odwodnieniu organizmu. Jaja gadów mogą być składane na lądzie, ponieważ przed utratą wody chroni je skórzasta, wodoodporna osłonka. Około 6000 gatunków żyjących obecnie gadów to potomkowie dominujących na Ziemi przed milionami lat dinozaurów. Spośród 16-17 istniejących wówczas grup gadów do dziś przetrwały tylko cztery: żółwie, krokodyle, węże i jaszczurki. Jest jeszcze jeden unikatowy, archaiczny gatunek, którego nie da się zakwalifikować do żadnej z tych grup nosi on nazwę hatteria.

Opracowanie:

Anna Górska, PED NST

3. Dlaczego niektóre ssaki przesypiają zimę?

Część ze zwierząt migruje w rejony cieplejsze by tam przetrwać zimę. Inną metodą jest sen zimowy. Najczęściej wymienianym gatunkiem przesypiającym zimę jest niedźwiedź, podobnie zachowują się: borsuk, świstak, suseł, jeż, nietoperze. Młode niedźwiadki przychodzą na świat w czasie snu zimowego matki i przez pierwsze tygodnie życia ssą mleko wytwarzane z zapasów jej tłuszczu. Sen zimowy może wyglądać bardzo różnie. Borsuki zasypiają, lecz w cieplejsze dni budzą się i poszukują pokarmu. Natomiast susły spędzają zimę pod ziemią w norze, korzystając jedynie z zapasów tłuszczu. Sen ten nazywa się hibernacją, wiąże się ze znacznym obniżeniem temperatury ciała i spowolnieniem funkcji życiowych, na przykład zwolnieniem rytmu serca. Czasem zdarza się, że podczas wizyty w piwnicy lub porządków w ogrodzie napotkamy śpiącego motyla, nietoperza lub jeża. Bezwzględnie należy wówczas pozostawić go w spokoju. Wszelkie próby przenoszenia, szczególnie do cieplejszych pomieszczeń mogą zakończyć się obudzeniem. To z kolei doprowadza do zmniejszenia się jego zapasów energetycznych pod skórą. Nawet jeśli potem ponownie zaśnie, może okazać się, że nie dotrwa do wiosny.

Opracowanie: Kamila Kapciak

Źródło:

Trząski L. Zwierzęta chronione w Polsce. Videograf II. Warszawa 2008