4130649457

Art. 13.1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak przedsiębiorcy polscy.

2.    ^r,) Cudzoziemcy, obywatele innych państw niż wymienione w ust. 1, którzy:

1)    posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    zezwolenie na osiedlenie się,

b)    zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich,

c)    zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 7,13 i 14 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach,

d)    zgodę na pobyt tolerowany,

e)    status uchodźcy,

2)    korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej

- mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

3.    Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

Przedsiębiorca może w Polsce podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do Ewidencji Działalności gospodarczej albo do KRS, wyjątek spółka kapitałowa w organizacji, która może podjąć działalność przed uzyskaniem tego wpisu.

Zasada wolności gospodarczej wynika z Konstytucji 20 i 22, ust o działalności art. 6. Rozumiana w dwóch płaszczyznach. Płaszczyzna funkcjonalna oznacza korzystanie z zasady swobody umów. Płaszczyzna strukturalna, zdolność osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych do występowania w obrocie. Zasada wolności może podlegać ograniczeniom wynikającym z ustawy. Sama ustawa o swobodzie działalności ogranicza obowiązkiem uzyskania koncesji lub zezwolenia w określonych dziedzinach działalności. Zasada działalności na zasadzie uczciwej konkurencji, ochrony zdrowia, środowiska, bardzo ogólnikowo, ale mają konkretne ustawy szczególne, ust. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, wskazuje się wyraźnie jaka działalność jest nieuczciwa, tworzenie monopoli i dużych powiązanych przedsiębiorców. Prawo ochrony środowiska. W jaki sposób państwo egzekwuje wykonanie tej zasady.

5 CHARAKTERYSTYCZNE CECHY OBROTU GOSPODARCZEGO

Cechy: Cywilnoprawny charakter stosunków handlowych; seryjność obrotu handlowego; szybkość; minimum formalizmu prawnego; pewność i bezpieczeństwo obrotu; wolność obrotu; internacjonalizacja obrotu.

Cywilnoprawny charakter stosunków handlowych. W obrocie zagranicznym i w naszym obrocie od lat 80 tych ustawodawca stara się odstępować od kształtowania stosunków prawnych prawa handlowego w drodze publicznoprawnej. W kc rozdział obowiązek zawierania umów. Przedsiębiorstwo państwowe zawierało umowę nie na zasadzie swobody umów ale ze względu na decyzje wojewody. Publicyzacja prawa cywilnego zaczyna wkraczać do Polski drogą dostosowywania prawa Polskiego do prawa europejskiego, np. wszystkie dyrektywy dotyczące ochrony konsumentów. Umowa sprzedaży i kredytów została obłożona ustawodawstwem ochronnym UE że trudno powiedzieć o zasadzie swobody umów. Z dawien dawna prawo handlowe było zawsze prawem cywilnym opartym o równość podmiotów i zasadę swobody umów.

Seryjność obrotu czyli typowość, szablonowość obrotu handlowego i związany z tym postulat jego szybkości i minimum formalizmu prawnego. Przejawia się w tym że zwłaszcza w obrocie gospodarczym zastosowanie znajdują umowy typowe, szablonowe, w obrocie gospodarczym wzorce umowne. Przedsiębiorcy między sobą korzystają z wzorców umów i ogólnych warunków umów po to żeby ten obrót usprawnić i przyspieszyć. Cecha charakterystyczna obrotu - minimum

Utworzony przez Joanna Trawinska