Przedmiotem sprawozdawczości budżetowej jest dostarczanie danych liczbowych o wykonaniu planowanych dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów wynikających z prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych. Przy wypełnianiu sprawozdań stosuje się różne zasady, w zależności od tego, jakich składników majątkowych dotyczą, które mają następnie wpływ na ich ostateczny kształt. Różne zestawienia liczbowe wspierają zarządzanie finansami publicznymi. Sprawozdawczość budżetowa stanowi istotny element systemu kontroli przebiegu procesów związanych z gromadzeniem i rozdysponowaniem środków publicznych. Sprawozdania powinny służyć optymalizacji zarządzania środkami publicznymi.
Obowiązek sporządzania sprawozdań przez jednostki sektora finansów publicznych, w tym przez jednostki samorządu terytorialnego (dalej: JST) oraz państwowe jednostki budżetowe (dalej: PJB), wynika z art. 41 ust. 2 ustawy z 27.8.2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm. - dalej: FinansePublU). Na tej podstawie Ministerstwo Finansów (dalej: MF) wydało przepisy wykonawcze do ustawy, tj. rozporządzenie Ministra Finansów z 16.1.2014 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz.U. z 2014 r., poz. 119.) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z 4.3.2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych (Dz.U. z 2010 r. Nr 43, poz. 247 ze zm.).
1 Autorami rozdziału 1.1. są Aleksandra Bieniaszewska i Barbara Wołczak
1