4587759661

Wprowadzenie

Intensywny rozwój technologiczny kilku ostatnich dekad spowodował rewolucję w diagnostyce obrazowej. Istnieje nagląca potrzeba komputerowego wsparcia pracy lekarzy, w tym radiologów i onkologów. Wzrost ilościowy i jakościowy danych medycznych, dotyczących różnych schorzeń, sprawia, że analiza badań obrazowych staje się coraz trudniejsza, coraz bardziej złożona. Skuteczną pomocą jest często wykorzystanie metod komputerowego wspomagania detekcji i diagnozy podejrzanych zmian, czyli włączenie technologii komputerowej w proces wykrywania i rozpoznawania anomalii w badaniach obrazowych.

Najgroźniejszym nowotworem złośliwym kobiet jest rak piersi¹. Każdego roku 8 tysięcy Polek zapada na raka piersi, a 5 tysięcy umiera z tego powodu [42]. Statystyki wykazują, że w Polsce zajmuje on pierwsze miejsce pod względem zachorowań na nowotwory kobiet, ponadto jest najczęstszą przyczyną śmierci u kobiet z wykrytym rakiem [36].

Najskuteczniejszą, według obecnego stanu wiedzy, metodą przesiewowego wykrywania raka piersi jest w wielu przypadkach, przede wszystkim u kobiet powyżej 50. roku życia, mammografia rentgenowska [42]. Za pomocą mammografii można wykryć małe guzki, mikrozwapnienia lub inne nieprawidłowości piersi, zanim będą wyczuwalne podczas badań palpacyjnych.

Spośród wszystkich patologii piersi, mikrozwapnienia są jednym z ważniejszych objawów, umożliwiającym wczesne wykrycie raka piersi. Mammografia jest podstawowym badaniem w ich ocenie ilościowej i jakościowej [123]. Na obrazach rentgenowskich mikrozwapnienia wyglądają jak drobne jasne plamki (o średnicach od 0,1 do kilku milimetrów) o różnej charakterystyce kształtu i tekstury, występujące najczęściej w skupiskach. Ten subtelny typ zmiany jest szczególnie trudny dla radiologów do wykrywania i rozpoznawania [99].

Ogólnie mammografia jest uznawana za najtrudniejszą modalność w interpretacji diagnostycznej. Bardzo ważne jest tu doświadczenie radiologa. Do tej pory nie wyznaczono jednoznacznie standardu dla określenia prawidłowej budowy piersi. Odniesieniem w ocenie jest zwykle obraz drugiej piersi, a przy kolejnych badaniach - porównanie ze zdjęciami poprzednimi [123, 42]. Zdarza się, że nawet

1

1

W terminologii medycznej prawidłową nazwą „piersi” jest „sutek”. W rozprawie użyto powszechnie przyjętego terminu „pierś”.