2.1.
Adresaci public relations
Działania w sferze PR oddziałują nie na pojedyncze jednostki, lecz na grupy ludzi (konsumentów, dostawców, odbiorców itd.). Stosowanie działań w zakresie public relations jest skuteczne, gdy opiera się na wspólnym przedmiocie zainteresowań. Poczynania te muszą być różne w stosunku do różnych grup otoczenia, dlatego należy przeprowadzić analizę zainteresowań poszczególnych grup. W odniesieniu do różnych grup otoczenia zadania stojące przed działaniami typu PR są różne. Ogólnie biorąc polegają one na:
1. W stosunku do finalnych nabywców: upowszechnianiu informacji na temat produkcji, dystrybucji, zastosowań wytwarzanych produktów.
2. W stosunku do pracowników własnego przedsiębiorstwa: stwarzaniu możliwości szkolenia w dziedzinie kontaktów z otoczeniem, kreowaniu postaw zadowolenia z pracy, przedsiębiorstwa oraz wytwarzanych przez nie produktów.
3. W stosunku do dostawców: informowaniu o osiągnięciach przedsiębiorstwa oraz perspektywach korzystnej współpracy, dostarczaniu informacji o możliwościach wytwarzania nowych produktów.
4. W stosunku do akcjonariuszy upowszechnianiu informacji o perspektywach działania przedsiębiorstwa, planach, koniecznych nakładach finansowych.
5. W stosunków do mieszkańców miasta - siedziby przedsiębiorstwa: upowszechnianiu informacji o przedsiębiorstwie i jego produktach, informowaniu o celach i sposobach działania przedsiębiorstwa oraz o jego akcjach na rzecz najbliższego otoczenia.
W public relations podobnie jak w marketingu, dokonuje się segmentacji publiczności. Wynika to z faktu, iż pomiędzy poszczególnymi częściami otoczenia istnieją różnice od względem wiedzy i nastawienia do organizacji, przez co nie jest możliwe jednolite docieranie z informacjami do wszystkich. PR czerpie z marketingu również dane na temat zachowań konsumentów oraz informacje demograficzne. Efektem procesu segmentacji nie jest jednak wydzielenie grup adresatów według ich potrzeb wyrażających się w popycie, ale według ich wiedzy i nastawienia do przedsiębiorstwa.
3. Formy PR
F. Ronneberger i M. Ruhl wyróżniają 3 formy public relations:-
1. Mikro-PR, czyli public relations organizacji. Rolę i znaczenie public relations rozpatruje się w kontekście wpływu, jaki te działania wywierają na organizację bądź jej część.
2. Mezo-PR, czyli public relations określonych rynków. W tym ujęciu public relations odnoszone jest do określonych systemów społecznych, takich jak np. polityka, nauka, rodzina, gospodarka.
5