6352194033

Pielęgniarstwo w anestezjolog • i in (Ensywnej opiece 20195(2)

OBECNOŚĆ CZŁONKÓW RODZINY PODCZAS RKO OSOBY DOROSł EJ W POLSCE W OCENIE PACJENTA

Niemczyk E

Collegium Mediccm Uniwersytetu Rzeszowskiego

Wstęp Obecność bliskich osób podczas resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) jest stosunkowo nową koncepcją w medycynie ratunkowej, jest też postrzegana jako wyraz holistycznej opieki ukierunkowanej na pacjenta i członków jego rodziny. U Polsce brak jest wytycznych na temat obecności rodziny chorego podczas wykonywanych zabiegów ratujących życie. Kluczową rolę w tym zakresie odgrywać będą nowe procedury uwzględniające etyczne i prawne aspekty tego problemu oraz określające zasady funkcjonowania zespołu resuscytacji nego, który wykonuje czynności ratunkowe w obecności rodziny pacjenta. Dotychczasowe badania naukowe wykazują, że bliscy chorego deklarują chęć obecności podczas czynności resuscyta-cyjnych. Dowody naukowe i wicie rekomendacji towarzystw medycznych na całym świecie. dotyczących etycznych i prawnych aspektów tego zagadnienia, wskazują na pożyty wne skutki stosowania tej praktyki, która z jednej strony może pomóc pogodzić się ze stratą najbliższej osoby, a z drugiej dać poczucie emocjonalnej bliskości w końcowym etapie życia człowieka. Cci Celem pracy iest ocena przez pacjenta celowości obecności członków rodziny podczas prowadzenia resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Materiał i metody Badaniem objęto wszystkich pacjentów, którzy wypełnili dobrowolnie ankietę. Spośród tej grupy do badań zostało włączonych 500 kwestionariuszy wypełnionych przez chorych. Grupę charakteryzowano ze względu na: płeć, wiek, wykształcenie, związek z zawodem medycznym. Badania zostały przeprowadzone w okresie 5 miesięcy 2017 roku w rzeszowskich szpitalach w trakcie hospitalizacji pacjenta. Narzędziem badawczym byt kwestionariusz ankiety, a badania nie stanowiły zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi (KB Nr 5/1/2017 oraz Nr 13/4/2017). Wyniki Pacjenci częściej chcieli być świadkami resuscytacji bliskiej osoby, aniżeli wyrażali zgodę na obecność rodziny w trakcie swojej resuscytacji. Zdecydowana większość ankietowanych nie znała praw pacjenta w związku z obecnością bliskich podczas RKO. Ponad 30% ankietowanych nie miało wiedzy na temat praw pacjenta. W rozmowach na temat obecności członków rodziny podczas prowadzenia CPR uczestniczyło 24.2% chorych. Zainteresowanie obecnością podczas RKO bliskiej osoby wskazało 29,0% ankietowanych. Wnioski Pacjenci mają negatywny stosunek wobec FPDR. Respondenci przejawiają niski poziom świadomości odnośnie faktu, iż ich potencjalna obecność podczas RKO wynika z przysługujących im praw pacjenta. Obecność rodziny jest tylko opcją, a nie oczekiwaniem czy wymaganiem stawianym pacjentom oraz personelowi. Nieznajomość praw, jak:e przysługują choremu, czy uprzywi-lejowań w trakcie zapewniania świadczeń zdrowotnych wpływa niekorzystnie nie tylko na samego pacjenta, lecz także na jego bliskich. Przykładem takiego stanu rzeczy jest brak wskazania przez pacjenta osoby bliskiej chociażby do kontaktu z personelem, udzielania informacji o stanie zdrowia, czy też podejmowania decyzu za chorego, jeżeli jest on osobą nieprzytomną. Pra wa pacjenta zostały skodyfikowanc Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Ustawa la określa prawa pacjenta oraz obowiązki podmiotów udzielających świadczenia zdrowotne związane z ich realizacją.

Słowa kluczowe: obecność rodziny podczas RKO, pacjent, resuscytacja krążeniowo-oddechowa

ZAMKNIĘTY SYSTEM INFUZYJNY JAKO METODA ZAPEWNIAJĄCA BEZPIECZEŃSTWO “ERAPIIINFU7YJNEJ

Pałka J | Jelonek N | Juszczakiewicz P PaczkowskaN "raczO Pluta A | Budnik-Szymoniuk M

Cołleg utt Medlcum im. i Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu

Wstęp Terapia infuzyjna to forma leczenia wykorzystywana w codziennej praktyce klinicznej. Procedury z nią związane obarczone są wysokim ryzykiem odnoszącym się do ich realizacji, wynikającym z działań personelu. Na ocenę ryzyka wpływają też czynniki leżące po stronic pacjenta, w tym stan kliniczny. Istotny wpływ na poziom ryzyka ma również dobór sprzętu oraz podawane w infuzji produkty lecznicze. W badaniu ankietowym starano się określić stopień wiedzy pielęgniarek, położnych i ratowników medycznych z zakresu ryzyka terapii infuzyjnej i prawidłowego wykorzystywania systemów zamkniętych. Materiał i metody Badanie przeprowadzono w łatach 2016-2018 wśród pielęgniarek, położnych i ratowników medycznych pracujących w podmiotach leczniczych w województwach: świętokrzyskim, kujawsko-pomorskim. pomorskim, podlaskim, lubuskim, zachodniopomorskim oraz wielkopolskim. Wykorzystano kwestionariusz ankiety własnej. Grupa badana składała się z 1553 osób. Wyniki Subiektyw na ocena ryzyka procedur infuzyinych nie przekładała się na popraw ność odpowiedzi dotyczących zamkniętego systemu intuzyjnego, zależała od: miejsca za trudnienia, stażu pracy, poziomu wykształcenia i zajmowanego stanowiska pracy. Badani wykazywali, że procedury in-fuzyine obarczone są wysokim ryzykiem - 1023 osoby (65,8%). Najmniej ankietowanych w skazało, że nie potrafi odnieść