6355786399

? lateralizacja, leworęczność (podłoże neurofizjologiczne, modele, rozwój, geneza i częstość występowania leworęczności, postawy społeczne)

? orientacja w schemacie ciała i przestrzeni

? dynamika (stałość i zmienność obrazu klinicznego) wg. M. Bogdanowicz; dysleksja problemem całego życia.

• Ryzyko dysleksji, profilaktyka i terapia specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu ? pojęcie " dziecko ryzyka dysleksji" i symptomatologia ryzyka dysleksji,

? model diagnozowania dysleksji,

? model pomocy w przypadkach dysleksji - S.poziomowy system pomocy wg.M.Bogdanowicz ? metody profilaktyki i terapii (np. Metoda Dobrego Startu, trening funkcji językowych).

(16) Wykaz literatury

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A.1. wykorzystywana podczas zajęć

•    Bogdanowicz, M. (2011). Ryzyko dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

•    Bogdanowicz, M., Adryjanek, A. (2004). Uczeń z dysleksją w szkole. Gdynia: Operon.

•    Bogdanowicz, M., Adryjanek, A., Rożyńska, M. (2011). Uczeń z dysleksją w domu. Gdynia: Operon

•    Krasowicz-Kupis, G. (2006) (red). Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

A. 2. studiowana samodzielnie przez studenta

•    Borkowska, A.R., Domańska, Ł. (2006) (red.). Neuropsychologia kliniczna dziecka. Warszawa: Wydawnictwo Na-ukowe PWN.

•    Krasowicz-Kupis, G. (2008.) Psychologia dysleksji. Warszawa: PWN

•    Lipowska, M. (2011). Dysleksja i ADHD - współwystępujące zaburzenia rozwoju. Neuropsychologiczna analiza deficytów pamięci. Warszawa:

Wydawnictwo Scholar.

Bogdanowicz M. (2012) Gdańsk Dysleksja w wieku dorosłym Łockiewicz M. K.M. Bogdanowicz Dysleksja u osó dorosłych. (2013) Kraków

B.    Literatura uzupełniająca

•    Bogdanowicz, M. (2008). Portrety nie tylko sławnych osób z dysleksją. Gdańsk: Wyd. Harmonia.

•    Bogdanowicz, M.(2000). Integracja percepcyjno - motoryczna. Warszawa: CMPP-P MEN

•    Grabowska, A., Rymarczyk, K. (2004)(red). Dysleksja od badań mózgu do praktyki. Warszawa: Instytut Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego

PAN

•    Łuria, A. (1976). Podstawy neuropsychologii. Warszawa, PWN.

•    Nartowska, H. (1986). Różnice indywidualne czy zaburzenia rozwoju dziecka przedszkolnego. Warszawa: WSiP.

•    Spionek, H. (1965). Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka. Warszawa: PWN.

(17) Efekty kształcenia (obszarowe i kierunkowe)

Wiedza K_WOS; K_W09 Umiejętności K_U02; K_U03;

Kompetencje społeczne (postawy) K_K01; K_K03; K_K07

(17 A) Wiedza

Student dysponuje uporządkowaną i pogłębioną wiedzą na temat specyficznych trudności w uczeniu się i specjalnych potrzeb edukacyjnych. Student zna terminologię, teorię, charakterystycz-ne symptomy specyficznych trudności w uczeniu się i ich dynamikę, przyczyny tych trudności, rozumie patomechanizm tych zaburzeń. Wie jaką rolę odgrywa w tych przypadkach środowisko rodzinne dziecka oraz edukacyjne (przedszkole, szkoła). Ma orientacje w typologii tych zaburzeń. Zna częstość występowania dysleksji, dysortografii i dysgrafii. Wie jakie są objawy ryzyka dys-leksji w poszczególnych okresach rozwojowych i potrzebne rodzaje interwencji.

Student charakteryzuje i rozróżnia ogólne wskazania do kierowania procesem (17 B) Umiejętności

Student potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powią-zanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych i terapeutycznych. Umie je wykorzystać w procesie diagnozowania i projektowania działań pomocowych. Student posiada umiejętność analizowania trudności szkolnych dziecka z perspektywy zaburzeń rozwoju w ujęciu klinicznym.

Student umie porozumiewać się z konsultantami - specjalistami w obszarze współpracy interdy-scyplinarnej (pedagogami, logopedami, neurologami, psychiatrami) w procesie diagnozy i terapii specyficznych zaburzeń uczenia się. Potrafi sprawnie posługiwać się wybranymi ujęciami teoretycznymi podczas analizowania wyni-ków badania diagnostycznego i ich interpretowania, mając na