egzamin m IV, D. -u, Ms. ~inie, Im M. -y przestań, -a esprawdzanie przez osoby kompetentne czyichf wiadomoki naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po przebyciu jakiegoi okresu nauki*: Chodził do seminarium i przesiadywał tam po parę godzin kując do egzaminów. Pum. Rzecz. 337. Idę zdawać egzamin wstępny do gimnazjum. Par. Zegar 92. świetnie zdał egzamina do Szkoły Normalnej [w Paryżu] i najpierwszy był promowany iród dwudziestu czterech kandydatów. As z. Studia 232. Już był chłop pod wąsem, zupełnie dojrzały, a nie mógł się jeszcze zdobyć na złożenie egzaminu dojrzałoki. Bał. Burm. 27. Przybyłem do Uniwersytetu w roku 1815—16 i po zdaniu egzaminów wszedłem do Seminarium stanu nauczycielskiego. Mick. Listy 1,247. W ostatnich dniach publicznego egzaminu odebrałem stopień dojrzałoki. Niemc. Sieciech. 13. Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski, kandydacki, maturalny, państwowy, konkursowy. Egzamin ustny, pisemny. Egzamin poprawkowy, komisyjny. Egzamin z filozofii, ekonomii itp. Przystąpić do egzaminu.
0 fraz. pot. Obciąć na egzaminie epostawić zdającemu egzamin stopień niedostateczny*: Do teatru idą nieraz młodzieńcy, którzy doznali niepowodzeń w innych zawodach, urzędnicy zbuntowani przeciw szarzyżnie życia, obcięci na egzaminach. Słonim. Walki 241. A Obciąć się na egzaminie, oblać egzamin «nie zdać egza-