7233386183

sprawka i III, Im D. ~wek 1. «drobny występek; czasem też: wybryk, psota, figiel*: Ty masz rozmaite sprawki na sumieniu — ja o nicli niejedno wiem. Pięt. Białow. 108. To ty zmień twój ton, będziesz ty inaczej za chwilę śpiewał. Wydały się twoje sprawki z Hanką. Zap. G. Dul. 147. Bratku, nie na mnie to, tylko na tobie ciążą takie sprawki, że jak raz wpadniesz w ręce sądowników, to o tobie zabazgrzą więcej papieru, niżel go ty w życiu widział! Dyg as. Gorz.

1,    207. Wpadał najczęściej (...) do mojego biura i opowiadał mi swe łobuzerskie sprawki, za które się niekiedy wstydzić musiałem przed kolegami. Zag. Chochl. 147. Patrzałem ja na twój śmiech, na sprawki dziecinne. Zab. XIII!2,1776, s. 409.

2.    «drobna sprawa*: Potrzebowałam kilku tygodni zupełnego oddalenia się od spraw i sprawek papierowych. Orzesz. Listy IU1,117. II L