Od. ( 60 ) Od.
człowieczy zasiądzie w dniu odrodzenia się : na stolicy Majestatu swego, będziecie siedzieć i wy na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń I-zraela. Matli. Cap. 19.
ODRZUCENIE. Reprobalio. To słowo oznacza odrzucenie od siebie, które czynimy rzeczy jakiej lub osoby, dawniej używane. Rcprobulin ąuidem Jlt praecedentis mandati, proptcr in-firmitatem, ejus, et in ułilitalem.— Poprzednie prawo jest zniesione jako niemożne, i mniej użyteczne. Lapis quem reprobauerunt aedificantes, hic fuctus est in caput Jnguli. Kamień który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym budowli. Tym ka ■ mieniem jest Chrystus, odrzucony od Doktorów prawa , którzy budowali synagogę wiernych. Ten węgielny kamień łączył dwie ściany murów budowli, dwa narody w jedno, żydzi go odrzucili ponieważ sami chcieli zostawać. Odrzucić bierze się także za potępianie, złe sądzenie o kim. Si di-cebam narrabo sic, erce notionem Jilio-rum tuorum reprobaci. Oznacza na-koniec ten wyraz wyrok odwieczny, przez który Bóg opuszcza przewidzianych na wieczno potępienie, zostawiając ich w massie zguby, w której my wszyscy rodzicmy się, i z której on czyni wybór niektórych, podług woli swojej, innych w niej zostawiając. Względem tego Paweł święty na leni przestaje: iż czci i uwielbia głębokość niezgrunlewaną sądów Najwyższego i naznacza milczenie wszystkim rozumowaniom , które zuchwałość człowieka pysznego może mu podsuwać do umysłu. Adllacbr. Cap. "i.
ODWIEDZAĆ. Visitare. To słowo ma sens dwojaki w piśmie, bierze się na dobrą i złą stronę. Bóg odwiedza ludzi w dwojaki sposób, w swym miłosierdziu , jako odwiedził Sarę dając jej syna. Fisitauit Dominus Sarom. Izraelitów, posyłając im Mojżesza , i lud swój przez przyjście Mes-syasza. In qu/bus visitavit nos Oriens eralto. Odwiedza Bóg jeszcze w gniewie i zemście swojej, Fisitans iniqut-talem Patrum infilios. Słowo to wzięte w takowym sensie, jest bardzo powszechne w' piśmie ( Czytelnik zwróci uwagę, że w piśmie ś. są antropomor-fizmy, to jest mówienie ludzkim sposobem ; Bogu przypisać nie można żadnej niedoskonałości i słabości ludziom właściwej, jakie są: gniew', zemsta, it.d.) Tak Bóg obiecuje odwiedzić ziemię Chanaan całą zeszpeconą grzechami swych mieszkańców. Cujus sce-tera ego Fisilabo, ut evomat habila-tores suos. Rozumie się jeszcze to słowo za odwiedzania z ludzkością , i przyjaźnią, Fratres tuos eisitabis si recie agant. Isai wyprawił Dawida , by odwiedził swych braci dla dowiedzenia się coby czynili. I. Reg. Cap. 17.
ODWIEDZANIE. Fisilatio. Wyraz pochodzący od poprzedzającego słowa, w tym samym bierze się sensie jak i tamto, ze strony Boga łaskawe odwiedzenie. Ib i erunt usqae ad diem Fi-silalionis suae , i w surowości. Fisi-talio tua venit. Przyszedł czas, w którym Bóg cię odwiedzi w swym gniewie. Jerem. Cap. 27.
ODZIENIE. Fcstimenta. Ucin aj -czykowio nosili suknię lnianą, która okrywała same ciało, a na wierzchu
r
0(1.
suknię obszerną na kształt płaszcza , i te dwie suknie składały to, co pismo nazywa , odmienne suknie , Mu-tatorias Festes, jakie Naamau przywiózł na podarunek prorokowi Elizeuszowi. Dla różnienia się od innych narodów przyszywali do czterech rogów płaszcza frandzle koloru hyacen-lowego, i kutasy na brzegach wiszące. Tak rozkazał im Pan przez usta Mojżesza: Loguere Jiliis Israel, et dices ad eos ut faciant sibi jimbriat per ungu/os pa/liorum, ponentes in eis Fittas hiacinthinas. Czytamy w E-wangelii, iż Chrystus nosił takowy gatunek franzli. Si tetigero tantum Jimbriam oestimenti ejus. Mówiła niewiasta hemoroissa. Takim sposobem ubierali się Hebrajczykowie, ale skoro rozprószeni zostali, używali stroju krajów tych, w których mieszkali.— Kolor sukien biały i purpurowy był najwięcej poważany, i Salomon radzi temu, kto chce uczciwie nosić się, ażeby używał sukien białych. Omni tempore sint oestimenta tua candida. Eccles. Cap. 9.
ODŹWIERNY. Janiter. Lewici odbywali usługi odźwiernych w kościele we duie i w nocy. Filios Iditum , fc-cit eise pnrtarios. Dawid postanowił odiwieruemi synów Jdithum. Ten u-rząd był wielkiej wagi ponieważ o-dźwierni nietylko strzegli skarbów kościelnych i oraz królewskich, ale prócz tego mieli staranie o potrzebne naprawy w kościele, co im wiele czyniło powagi. Oni także odbywali obowiązki sędziów i doktorów prawa. Nie-dopuszczali wejścia do kościoła osobom, które podpadały nieczystości jakowej. Conslituit Janitores in portis JJomus Domini, ul non ingrederetur eam immundus in omni rt. II.Para-lip. Cap. 23.
OFFERTA. Oblatio. Tych trzy były rodzaje u Izraelitów. Offerty pospolite, które były z powinności, i te które były dobrowolne *ze samej pobożności. Offerty pospolite czynione były z kadzidła zwanego Thimiam a, które pał ono każdego dnia na ołtarzu złotym, i chleby poświęcane proposi-tionis, które poświęcano Panu. Offerty dobrowolne i z samej pobożności były Hostiae pacificac, śluby, dawanie kościołowi wina , oleju , chleba , soli i innych rzeczy na potrzeby kościoła i jego ministrów. Offerty prawem przepisane i z obowiązku, zawierały w sobie oddawanie pierwiastków z wszystkich rzeczy ofiarowanych Bogu ; jemu poświęcono osoby na usługi kościoła, oddawano owoce ziemi na ofiary. Likwory na libacye , kadzidła na palenie , bydlęta przez zabijanie ich na ofiarę. Niewolno było zaczynać żniwa, póki nic dopełuiono ofiary Rogu snopka nowego zboża, w dniu następującym po pierwszym Asimorum, i niegodziło się piec chleba z nowego zboża, jeżeli wprzód niebyły oddane do przybytku nowe chleby w dzień zielonych świątek Pentecostes. Przed oddaniem takowych pierwiastów wszystko było nieczyste, po dopełnieniu tego, dopiero wszystko było święte. — Słowo ofiary, znaczy niemniej bezkrwawą ołtarza ofiarę w nowym testamencie , którą sprawują kapłani w
sakramencie ciała i krwie Pańskiej. _
In omnibus locis sacri/icatur, et offer-