0005001

Ba.

( 5G )

Ba.

były spojone, zamiast wapna użyto kleju , czyli kilu pospolicie w owym kraju używanego. Gdy tafabryka doszła już znacznej wysokości, Bóg uczynił cud godny podziwienia , iż pomięszał języki około niej robiących, by lak przeszkodzi! do dalszej budowlL której zaprzestać musiano. Ta wieża Babelu, służyła polem za kościół poświęcony bałwanom Bel. Twierdzą niektórzy acz bez fundamentu, że jeszcze do tychczas dają się widzieć pozostałe rozwaliny tego gmachu na milę odległe od Eufratu na wschód. Genes. Cap. 11.

BABILONIA. Zamieszanie. Sławne miasto stołeczne Chaldei o którćm często namienia pismo, wybudowane było od Nemroda na miejscu gdzie sławna wieża była rozpoczęta, powiększona od Bela, a przyozdobiona Od Scmiramidy. Takautorowie święci, jako też i świeccy piszą o tem mieście jako o jcdnem z największych i najpotężniejszych na świecie. To, co czytamy o jego piękności i wspaniałości, byłoby nie do uwierzenia , gdyby tego cała starożytność nic zatwierdziła. Szczególniejsze tam gmachy które wszystkich wieków po-dziwienic na siebie zwracały, są: mu-ry miasta całe stawiane z cegieł osadzanych na kicie zamiast wapna, były pięćdziesiąt łokci szerokie, dwieście wysokie a czterysta ośmdziesiąt stajan miały obwodu. Kościół Bela była to wieża kwadratowa, którą otaczało siedm innych wież stawianych, jedna nad drugą, figury piramidalnej. Jest mniemanie że to ta samo wieża, przy której stawianiu nastąpiło pomieszanie języków. Pałac królewski i jego wiszące ogrody, hyły największej wzięlości u Greków’, te ogrody i wspaniałe płace, hyły obszerne, które formowały kształt amfiteatru i których wierzchołki równały się z w ysokością murów miasta-; te gmachy całe wspierały się na ogromnych kolumnach i arkadach, jedne na drugich wspie rających się i otoczone mucami na 22 stóp szerokiemi, które je opasywały ze wszech stron. Przedziwne tam jeszcze były mosty, groble, celebrowania o-kolo rzeki oblewającej na około miasto i przezeń płynącej ; wreszcie ujścia wódy i kanały sztucznie wyrabiane dla spuszczania wód rzeki. Taka wielkość

i    wspaniałość uniosła nadętością serca Babiłończyków’, którzy całkiem zanurzyli się w zbytkach i rozpuście. To miasto chełpiąc się, iż jest niezwyciężone, utrzymywało lud Izraelski w uciemiężeniu i niewoli, Bóg przez swe pro-roki czynił mu straszliwe pogróżki za tak złe obchodzenie się z jego ludem wybranym, tudzież za tyle jego bezbożności i obrzydliwości. Ostatnie tego miasta spustoszenie przepowiedziane było długi czas pierwej niżeli nastąpiło. » Babilonia (mówi Izajasz), chwałą króli lestw, stanie się jako kiedy Bóg obalił u Sodomę i Gomorę, nie będzie lam

ii    mieszkać żadna osoba, Arabija nie bę-» dzic tam więcej rozstawiać swych na-» miotów, pasterze już więcej tam spo-* czywać uie będą, ale zwierzęta łeśne u chować się będą, a domy napełnione bę-ii dąsmokami...sowy, huczećbędąw’jego ■i ogrodach , i ptaki złe wróżące swym ii piskiem w pałacach jego i letnich do-•i mach « (Isai. Cap. 13.) Czas sądu Boskiego na to złośliwe miasto zbliżył się, i wyroki prorockie ziściły się zupełnie. Cyrus którego nazwisko Izajasz wymienił wprzód na dwieście lat, jako narzędzie zemsty Boskiej; korzystając zje-

Ba.

( 57 )

Ba.

(1 iićj nocy, w której z powodu wielkiej uroczystości, cafe prawic miasto przy ucztach, było opojone, wszedł do niego kanałem rzeki Eufratu przez to miasto przechodzącej, pierwej bieg wody na inną stronę przez upusty obróciwszy, i opanował go. Tak więc poczęły się pełnić zagrożenia Boskie, przeciw temu miastu, pokutować nicmyślące-inn. Najpicrwej utraciło tytuł miasta stołecznego, bo nad Babilonią przeniósł król Perski Suzę i Pcrsepołim. Weszło polćnt w ręce Alexandra wielkiego i jego następców, którzy je uczynili zgoła nicłudnćm. Za panowania Augusta było ono powszechnie opuszczone ; nowi królowie Perscy uczynili go zwierzyńcem bestyj leśnych; mitry jego obaliły się, nawet rzeka Enfralcs odmieniła swoje koryto, obróciwszy swój bieg na inną stronę. W dwunastym wieku, obwód miasta tego był tylko łożyskiem wężów i jaszczurek, a nako-niec Bóg tak daleko chciał do szczętu zupełnie zgładzić to miasto, że dziś nic można dojść pewnego śladu i rozpoznać miejsca, naklórem stał ten dziw całego świata. Straszliwy to obraz sądu , który Bóg wykonać ma nad zepsutym światem , gdzie króluje czart, ojciec wyniosłości i kłamstwa, i który jak Babilonia będąca jego figurą, jest wyniesiony po dziśdzień do wielkiej potęgi, biegiem swej pomyślności. Ale ta potęga skończy się nagłym upadkiem, której zniszczenie zadziwi świat cały. Nazwiskiem tćm Babilonu, oznaczali niekiedy Apostołowie Rzynt, przeto ^lz on w ówczas był zarażony błędami i bałwochwalstwem wszystkich narodów. Sa/u/at nos Ecclesia quac est in Bahilonr. ('ollecta. S. Pelri Epist. 2. Cap, 5. Dyk. Biw,, Tom, I,

BACCIJIDES. Syn Bachusa. Wódz wojsk Dcmctryusza Sotera króla Syryjskiego, najpicrwej był wysłany aby wyniósł Ałcima na dostojność najwyższego kapłana żydowskiego; wyprawiony był powtórnie do ziemi żydowskiej we 20,000 piechoty i 2,000 jazdy. Judasz Machahcusz uderzył na niego mając tylko 800 ludzi swoich. W tej bitwie przytrafiło się, iż Judasz śmiertelnie został raniony, lecz w tymże czasie Jonafas jego brat został wybrany wodzem na miejscu swego brata, nacierał walecznie na nieprzyjaciół, przymusił jeden ich oddział do ucieczki, i niedozwolił Bachidcsowi odporu. Chciał g'9 wprawdzie zabić, lecz nic udał mu się ten podstęp, poczem ustąpić przymuszony został i powrócił do Antyochii, zostawiwszy żydowski kraj w pokoju. I. Mach. Cap. 9.

BACIIUR, albo Bachurim wybrane. Wieś w pobliskości Jerozolimy ku Jordanowi , gdzie Scmej syn Gery idąc za Dawidem uchodzącym przed buntem Absałona, rzucał na niego kamienie i złorzeczył mu. II. Reg. Cap. 14.

13ADACER. JFbołeści. Wódz straży króla Izraelskiego Jeliu, któremu len król rozkazał, ażeby ciało zabitego Jorama syna Acliaba porzucił na polu Nabota Izraelity. 4. Reg. Cap. 9.

BAGATHAN. fF prassic. Jeden z oficerów straży Asswera, który za u-cżyniony spisek przeciw swemu panu, by.I wydany od Mardocheusza i na szubienicę skazany. Eslh. Cap. 13.

BADEM. Wpierwszej księdze Ma-cbabejskiej czytamy, iż kroi Dcme-tpyusz pisał do najwyższego kapłana Sy-mona, w tych wyrazach. Coronam Mu-. rcam et Bohem cjuam misisti stlScepi-8