Ryciny, które podajemy w trzeciej części i niniejszej okazują, jak należy dawać polewania, pary, opaski, zawijania, i jakie stanowisko zająć powinien polewający i polewany. Konieczną jest największa dokładność w udzielaniu polewań, par i zawijań, gdyż od niej zawisł dobry skutek, wyleczenie choroby. Dlatego to polewający przy wykonaniu zabiegu zważać powinien na wszystkie okoliczności, aby mógł objaśnić lekarza o zachowaniu się pacjenta podczas zabiegu; wtedy lekarz dokładne będzie miał pojęcie o stanie choroby pacjenta, i trafne przepisze następne zabiegi.
Stosując polewanie powinien polewający postępować delikatnie, z ostrożnością, gdyż imjednostajniej wylewa wodę, tern łatwiej chory wytrzymuje zabieg. Nie należy tryskać, sikać, ale polewać.
Dalej zwrócić musi uwagę na rozmaite przypadki, i okoliczności zdarzające się u chorych. Nie każdy pacjent jednakowo jest silny, więc trzeba zrobić między nimi różnicę. U jednego reakcja, zaczerwienienie skóry, nie prędko następuje, podczas gdy u drugiego spostrzegamy ją natychmiast po dotknięciu skóry strumieniem wody. W przypadkach takich czas trwania zabiegu zastosować należy do indywidualności pacjenta; jednego polewa się dłużej, drugiego krócej.
Przy polaniu głowy, uszu i twarzy polewany rozbierać się nie potrzebuje. Przy polaniu kolan odsłania się nogi do połowy uda; przy polaniu górnem rozbierasz się do pasa, przy polaniu ud lub bioder, możesz zatrzymać koszulę na sobie; przy polaniu ramion lub piersi nie potrzeba zdejmować spodni. Być rozebranym do naga długo przed zabiegiem lub po zabiegu, jest bardzo szkodliwem. Po rozebraniu natychmiast bierz polewanie — po zabiegu zaraz ubieraj się.