Cytat U nas doœæ g³owê podnieœæ, ile¿ to widoków! Ile¿ scen i obrazów z samej gry ob³oków! Bo ka¿da chmura inna: na przyk³ad jesienna Pe³Ÿnie jak ¿ó³w leniwa, ulew¹ brzemienna, I z nieba a¿ do ziemi spuszcza d³ugie smugi Jak rozwite warkocze, to s¹ deszczu strugi; Chmura z gradem, jak balon, szybko z wiatrem leci, Kr¹g³a, ciemnob³êkitna, w œrodku ¿ó³to œwieci, Szum wielki s³ychaæ wko³o; nawet te codzienne, Patrzcie Pañstwo, te bia³e chmurki, jak odmienne! Zrazu jak stada dzikich gêsi lub ³abêdzi, A z ty³u wiatr jak soko³ do kupy je pêdzi: Œciskaj¹ siê, grubiej¹, rosn¹, nowe dziwy! Dostaj¹ krzywych karków, rozpuszczaj¹ grzywy, Wysuwaj¹ nóg rzêdy i po niebios sklepie Przelatuj¹ jak tabun rumaków po stepie: Wszystkie bia³e jak srebro, zmiesza³y siê - nagle Z ich karków rosn¹ maszty, z grzyw szerokie ¿agle, Tabun zmienia siê w okrêt i wspaniale p³ynie Cicho, z wolna, po niebios b³êkitnej równinie! "