plik


ÿþO Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Leon XIII. Mirae caritatis - O Przenaj[witszej Eucharystii Czcigodnym Braciom, Patriarchom, Prymasom, Arcybiskupom, Biskupom i innym Ordynariuszom w Basce i jedno[ci ze Stolic Apostolsk pozostajcym! Czcigodni Bracia, pozdrowienie i apostolskie bBogosBawieDstwo! Wstp Encyklika wyrazem troski papie|a o czysto[ wiary i moralno[ci chrze[cijaDskiej Dziwnej miBo[ci przykBady, które ku zbawieniu ludzi ja[niej w Jezusie Chrystusie, zawsze mamy w pamici i uwa|nie je [ledzimy, poniewa| jest to naszym naj[witszym obowizkiem. Tak jak dotd, przy Boskiej pomocy starali[my si speBni ten nasz obowizek, tak te| bdziemy si starali speBnia go a| do Naszego ostatniego tchnienia. Doczekali[my si bowiem czasów chaosu pojciowego i pychy wrogiej prawdzie i sprawiedliwo[ci. Tak jak o tym [wiadcz Nasze ostatnie listy Apostolskie skierowane do was, nauczajc, napominajc i wydajc polecenia, nie zaniedbali[my niczego z szerokiego zakresu [rodków, które si zdawaBy prowadzi najprostsz drog do rozwizania ró|norodnych bBdnych prdów my[lowych i wzmocnienia samej praktyki |ycia chrze[cijaDskiego. Pomidzy za[ najnowszymi aktami s dwa [ci[le ze sob zwizane, których wspomnienie w tych czasach goryczy daje nam satysfakcj peBnienia misji. Jednym z tych aktów byBo po[wicenie, w sposób wyjtkowy, caBego rodzaju ludzkiego Sercu Chrystusa Zbawiciela; drugim za[ byBo wezwanie tych wszystkich, którzy uwa|aj si za chrze[cijan, aby si poBczyli w Chrystusie, który nie tylko dla jednostek, ale i dla caBych spoBeczeDstw jest w sposób Boski "drog, prawd i |yciem". Zainteresowanie Eucharysti 1 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Obecnie kierowani troskliwo[ci Apostolsk, czuwajc nad potrzebami Ko[cioBa, czujemy si pobudzeni, a nawet niejako zmuszeni do tego, aby do tych dwu aktów doda jeszcze "co[" nowego, fundamentalnego. Ta nowa rzecz bdzie niejako uwieDczeniem aktów Ju| dokonanych, gdy| zamierzamy wszystkimi Naszymi siBami wskaza chrze[cijaDskiemu ludowi Naj[witsz Eucharysti jako dar najbardziej Boski, ofiarowany ludziom z najwikszej gBbi Serca Samego Zbawiciela, który tak "bardzo gorco pragnB" tego przedziwnego poBczenia si z ludzmi. Zarazem jest to dar przedziwnie pot|ny do urzeczywistnienia najzbawienniejszych owoców Odkupienia Chrystusa. Wprawdzie i w tym kierunku uczynili[my ju| wiele naszymi staraniami i zarzdzeniami. Z rado[ci jednak przypominamy, |e zatwierdzili[my i wzbogacili[my przywilejami szereg instytucji i stowarzyszeD majcych na celu nieustann adoracj Boskiej Hostii. Ponadto doBo|yli[my staraD, aby kongresy eucharystyczne odbywaBy si z nale|n [wietno[ci i przynosiBy obfite owoce. Wymienionym instytucjom, jak te| i wielu innym dali[my za opiekuna [w. Paschalisa Baylon, który za |ycia odznaczaB si szczególnym prze|ywaniem i czci ku tajemnicy eucharystycznej. Tajemnica Eucharystyczna "|yciem [wiata" MiBo Nam dzi[, Czcigodni Bracia, po[wici obecne pismo obronie i u[wietnieniu tej wBa[nie tajemnicy, wokóB której koncentrowaBa si stale troskliwo[ i |ycie Ko[cioBa. Tajemnica ta ozdobiona jest niejedn palm mczeDsk, jej po[wicili swe umysBy i serca wybitni uczeni i mówcy, a jej pikno starano si odda w ró|nych formach sztuki. Wszystko to uczyniono w celu, aby najwyrazniej uwydatni skuteczno[ tej tajemnicy, szczególnie za[ jako [rodka ratunku dla obecnej nieszcz[liwej epoki. Chrystus Pan w przeddzieD swojej [mierci pozostawiB wzgldem ludzi t pamitk swej bezgranicznej miBo[ci, a zarazem najwiksz pomoc "na |ycie [wiata" (1). Dlatego, tak jak Chrystusowi przed [mierci, tak i Nam stojcym ju| u kresu |ycia, nie pozostaje nic innego, jak tylko to pragnienie, aby obudzi u wszystkich ludzi uczucie wdzicznej pamici oraz czci nale|nej przedziwnemu Sakramentowi. Naszym zdaniem na tym Sakramencie opiera si nadzieja i skuteczno[ zdobycia ocalenia i pokoju, tak bardzo przez wszystkich poszukiwanego. Eucharystia [rodkiem ocalenia i pokoju Nasza my[l, by mo|e, zadziwi wielu, |e ratunku dla wspóBczesnej epoki pod ka|dym 2 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - wzgldem skoBatanej i doprowadzonej do obecnego niemal tragicznego stanu nale|y szuka przede wszystkim we wskazanych [rodkach i pomocach. Wielu mo|e przyjmie t my[l z zuchwaB pogard i oburzeniem. Pochodzi to jednak z pychy. Ilekro bowiem wada ta opanuje ludzi, to wówczas chwieje si wiara chrze[cijaDska wymagajca ostatecznie ulegBo[ci umysBu. Pycha, jakby coraz wiksza mgBa, zasBania sprawy Bo|e tak, i| do wielu odnosz si sBowa: "ci za[ litemu bluzni, czego nie znaj" (2). Takie postpowanie bynajmniej Nas nie powstrzyma od powzitego zamiaru - wprost przeciwnie, jeste[my jeszcze bardziej zdecydowani o[wieci umysBy dobrze usposobione oraz prosi Boga, zBczeni w bratniej modlitwie z ludzmi sprawiedliwymi, za tych, którzy odrzucaj rzeczy [wite. Eucharystia w zbawczym dziele Boga Obfito[ odkupienia Chrystusa Pojmowa z caB wiar skuteczno[ Eucharystii, znaczy to samo, co pojmowa wielko[ dzieBa, którego dokonaB Bóg w peBni swego miBosierdzia, kiedy to staB si czBowiekiem dla zbawienia rodzaju ludzkiego. Zgodnym z prawdziw wiar jest uznanie Chrystusa za najwy|szego Sprawc naszego zbawienia i przyjcie Go jako tego, który wszystko naprawiB sw mdro[ci, swoimi prawami, urzdzeniami, przykBadem, a przede wszystkim przelaniem wBasnej krwi. Podobnie jest spraw tej samej wiary wyznawa Chrystusa i czci Go obecnego w Eucharystii w takim stopniu rzeczywisto[ci, |e pozwala mu przebywa do koDca [wiata midzy ludzmi, dla których jest mistrzem, pasterzem i po[rednikiem mile widzianym u Ojca. Pozostajc jednak na ziemi do koDca dziejów bdzie Chrystus udzielaB ludziom siebie samego w obfito[ci dobrodziejstw dokonanego odkupienia. "Chleb {ycia" daje udziaB w odkupieniu Ktokolwiek gBboko i z pobo|no[ci zastanowi si, to musi zauwa|y, i| pomidzy dobrodziejstwami pByncymi z Eucharystii, na pierwsze miejsce wybija si i ja[nieje to, które obejmuje wszystkie inne. To jedyne dobrodziejstwo obejmujce wszystkie inne polega na tym, |e z Eucharystii pBynie dla ludzi |ycie: "Chlebem, który Ja wam dam, jest ciaBo moje za |ycie [wiata" (3). 3 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Chrystus twórc i zródBem nowego porzdku |yciowego W ró|ny sposób Chrystus jest |yciem jak ju| o tym powiedzieli[my w innym czasie: jako przyczyn bowiem samego przyj[cia midzy ludzi podaB On pragnienie obdarzenia ich trwaB peBni |ycia wicej ni| ludzkiego; "Ja przyszedBem po to, aby [owce] miaBy |ycie i miaBy je w obfito[ci" (4). Albowiem skoro tylko na ziemi ukazaBa si "dobro i miBo[ Zbawiciela, naszego Boga, dla ludzi" (5), to wiadomo ka|demu, |e z tego zaraz wytrysBa jaka[ siBa twórcza, wprowadzajca nowy porzdek rzeczy i jak przeniknBa wszystkie przejawy |ycia domowego i spoBecznego. Std to powstaBy nowe wizy midzy ludzmi, nowe prawa osobiste i publiczne, nowe kierunki dla instytucji, nauk, sztuki, a co najwa|niejsze - umysBy i serca ludzkie zostaBy skierowane ku prawdzie wiary i ku [wito[ci obyczajów. Tak przeto zostaBo ludziom dane |ycie prawdziwie niebiaDskie i Boskie. Do tego stosuj si mianowicie takie czste wyra|enia Pisma [w., jak: "drzewo |ycia", "sBowo |ycia", "ksiga |ycia", "winnica |ycia", a przede wszystkim "chleb |ycia". Ewangeliczne "czyny i sBowa" Chrystusa i ich zwizek z Eucharysti {ycie to, o którym mówimy, ma wyrazne podobieDstwo do naturalnego |ycia ludzkiego i dlatego tak jak naturalne trwa i podtrzymywane jest pokarmem, tak te| i nadprzyrodzone ma by podtrzymywane i zasilane sobie wBa[ciwym pokarmem. Wypada tu przypomnie, w jakim to czasie, i w jaki sposób Chrystus poruszyB dusze ludzkie i przysposobiB je do tego, aby nale|ycie i godnie przyjBy chleb, który w przyszBo[ci miaB im by dany. Wówczas, gdy rozeszBa si sBawa o cudzie uczynionym przez Chrystusa na wybrze|u tyberiadzkim, podczas którego rozmno|yB chleby dla nakarmienia rzeszy, natychmiast wielu otoczyBo Chrystusa w oczekiwaniu, |e mo|e ich równie| spotka podobne prze|ycie. Wówczas Jezus korzystajc ze sposobno[ci, podobnie jak wtedy, gdy w rozmowie z Samarytank z okazji czerpania wody studziennej natchnB j pragnieniem "wody tryskajcej na |ycie wieczne" (6), tak i teraz tej spragnionej i chBonnej rzeszy tak o[wieciB umysBy, |e z wielkim zapaBem zapragnBa chleba, "który trwa na |ycie wieczne" (7). Chleb ten za[, jak napominaB z naciskiem Chrystus, nie jest ju| t mann z nieba, która byBa pokarmem ojców wdrujcych po pustyni, ani te| nie jest tym chlebem, który otrzymali [wiadkowie rozmno|enia w sposób cudowny z rk Zbawiciela zgodnie z jego sBowami: "chlebem tym jestem ja sam: "Ja jestem chlebem |ycia" (8). To samo jeszcze szerzej zaleca Chrystus wszystkim tak w formie zachty, jak i rozkazu: "je[li kto spo|ywa ten chleb, bdzie |yB na wieki. Chlebem, który ja wam dam jest CiaBo moje za |ycie [wiata" (9). Wielko[ tego przykazania akcentuje dalej w przestrodze: "zaprawd, zaprawd 4 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - powiadam wam: je|eli nie bdziecie spo|ywali CiaBa Syna CzBowieczego i nie bdziecie pili Krwi Jego, nie bdziecie mieli |ycia w sobie" (10). FaBszywa i poprawna koncepcja |ycia duchowego Obecnie ludzko[ jakby zapomniaBa o tych sBowach Chrystusa. Rozpowszechnia si najzgubniejszy bBd, jakoby przyjmowanie Eucharystii nale|aBo pozostawi jedynie tym osobom, które nie maj obowizkowych zaj i jak si mniema, postanawiaj prowadzi "pobo|ny tryb |ycia". Przecie| to, nad co nie ma nic dostojniejszego i bardziej zbawiennego, odnosi si bez wyjtku do wszystkich: w tym wypadku nie ma znaczenia to, jakie kto peBni zajcie i obejmuje stanowiska, poniewa| ka|dy kto tylko chce (a nikomu nie wolno tu nie chcie) ma szans wzmo|enia w sobie |ycia Baski Bo|ej, której ostatecznym celem jest osignicie szcz[liwego |ycia w Bczno[ci z Bogiem. Niejasne pojcie ostatecznego celu czBowieka Gorco pragniemy, aby ludzie mieli wBa[ciwe pojcie o |yciu wiecznym i troszczyli si o nie przede wszystkim ci, którzy czy to ze wzgldu na swe zdolno[ci, czy to ze wzgldu na sw prac lub peBnione funkcje wBadzy spoBecznej, mog wiele uczyni w ukierunkowaniu spraw doczesnych i ziemskich. Natomiast znajdujemy si w smutnej sytuacji i ubolewamy z powodu tego, |e wielu opanowanych pych gBosi pocztek stwarzanej nowej i szcz[liwej epoki. Cech tej epoki jest gorczkowa pogoD za zdumiewajcymi odkryciami, które maj sBu|y ró|nym formom wygodnego |ycia. Tymczasem, jak obserwujemy, spoBeczno[ ludzka daleka od Boga nie tylko nie cieszy si upragnionym pokojem i szcz[ciem, ale cierpi i dr|y jakby opanowana jakim[ febrycznym szalem. Ludzko[, ufajc jedynie doczesnej pomy[lno[ci i gorczkowo jej poszukujc, widzi jak pomy[lno[ ta jest dla niej cigle nieuchwytna, ginie jak cieD cigle znikajcy. Ludzie bowiem i spoBeczeDstwa z konieczno[ci pochodz od Boga. Dlatego tak jak pochodz od Boga tak te| bez Niego nie potrafi ani |y, ani si rozwija, ani te| wypracowa jakiegokolwiek dobra. Wszystko to mo|e czBowiek w Bogu przez Jezusa Chrystusa, przez którego spBynBy i spBywaj wszystkie najszlachetniejsze i najcenniejsze dobra. Godno[ czBowieka w [wietle tajemnicy Eucharystii Eucharystia zródBem szczególnego zjednoczenia czBowieka z Bogiem 5 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - yródBem i szczytem tych wszystkich dóbr, jakie spBywaj przez Chrystusa jest czcigodna Eucharystia. Ona to wBa[nie karmi i podtrzymuje to |ycie, dla którego tyle si po[wicamy, jak równie| podnosi niewymownie godno[ osoby ludzkiej, która w obecnych czasach szczególnie jest doceniana. Nie ma bowiem wikszego pragnienia nad to, |eby si sta, na ile to jest mo|liwe, uczestnikiem i wspólnikiem Boskiej natury. To wBa[nie sprawia Jezus Chrystus w sposób szczególny w Eucharystii, w której czBowieka ju| podniesionego przez Bask do stanu dziecictwa Bo|ego jeszcze [ci[lej ze sob Bczy i jednoczy. Taka jest ró|nica midzy chlebem ciaBa i chlebem duszy, |e pierwszy w nas si przeksztaBca, a drugi nas w siebie zamienia. Dlatego [w. Augustyn wkBada w usta Chrystusa sBowa: "nie ty mnie (czBowiecze) przemienisz jako pokarm swego ciaBa, lecz ty sam zamienisz si we mnie" (11). Eucharystia tajemnic wiary Z tego za[ najdostojniejszego Sakramentu, w którym najwyrazniej okazuje si to, do jakiego stopnia ludzie zostaj wszczepieni w natur Bo|, czerpi ludzie moc do najwy|szego postpu we wszystkich nadprzyrodzonych cnotach. Na pocztku nale|y wymieni wiar. We wszystkich przecie| epokach wiara miaBa swoich przeciwników. Wiara bowiem daje poznanie rzeczy najwy|szych, podnoszc umysB ludzki. Gdy jednak osBania tajemnic istot tego o czym mówi, |e jest ponad porzdkiem naturalnym, to przez to samo zdaje si jakoby krpowaBa umysB ludzki. W przeszBo[ci zwalczano pojedyncze zasady wiary, a w czasach wspóBczesnych wybuchBa walka, która swoimi szerokimi rozmiarami obejmuje nawet caBkowit negacj nadnaturalno[ci. Dla przywrócenia siBy i zapaBu wierze w duszach ludzkich nie ma odpowiedniejszego [rodka nad tajemnic Eucharystii, któr najwBa[ciwiej mo|na nazwa "tajemnic wiary". W niej bowiem jednej zawiera si wiele ró|norodnych cudów, zawiera si to wszystko, co jest ponad porzdkiem naturalnym: "Pan bowiem miBosierny i lito[ciwy uczyniB pamitk cudów swoich - daB pokarm tym, którzy si go boj" (12). Wcielenie a cud Eucharystyczny w sakramencie i ofierze dla czBowieka Bóg, wszystko to uczyniB poza natur i skupiB wokoBo Wcielenia sBowa, aby przez to dobrodziejstwo przywróci zbawienie rodzaju ludzkiego, jak o tym [wiadcz sBowa ApostoBa: "postanowiB (...), aby w Chrystusie naprawi wszystko - to co jest w niebie i to co jest na ziemi" 6 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - (13). Eucharystia, wedBug [wiadectwa Ojców Ko[cioBa, powinna by z tego wzgldu uwa|ana niejako za dalszy cig Wcielenia i jego rozszerzenia. Przez Eucharysti bowiem substancja SBowa Bczy si z pojedynczymi ludzmi i ponawiana jest w przedziwny sposób ofiara kalwaryjska, zgodnie z tym, co przepowiedziaB prorok Malachiasz: "na ka|dym miejscu (...) bdzie skBadana memu imieniu ofiara czysta" (14). Cudowi temu najwikszemu w swoim rodzaju towarzysz niezliczone inne cuda, poniewa| tutaj zostaj zawieszone wszystkie prawa natury. W tym wypadku caBa istota chleba i wina przemienia si w CiaBo i Krew Pana Jezusa. Jednak postacie chleba i wina s utrzymywane moc Bo| a CiaBo Chrystusowe znajduje si jednocze[nie w tylu miejscach w ilu sprawuje si ten Sakrament. Aby jednak jeszcze silniej zjedna ulegBo[ rozumu ludzkiego wobec tej Tajemnicy, inne cuda, które miaBy miejsce w przeszBo[ci i w czasach obecnych dostarczaj niejako nowych dowodów w tej sprawie. Pomniki tych cudów, publiczne i wspaniaBe istniej na wielu miejscach. Dlatego przez Ten Sakrament wzmacnia si wiara, a tym samym od|ywia si rozum, obalane zostaj wymysBy racjonalistów i dziwnie jest o[wietlany nadprzyrodzony porzdek rzeczy. Zwizek Eucharystii z |yciem moralnym i |yciem spoBecznym Przyczyny upadku wiary i moralno[ci Do osBabienia wiary w rzeczy Bo|e przyczynia si nie tylko pycha, o czym wspomnieli[my wy|ej, ale tak|e zepsucie duchowe. Albowiem jest rzecz zwyczajn, |e im kto[ jest moralniejszy, to tym bardziej jest zdolniejszy umysBowo i odwrotnie - rozkosze zmysBowe przytpiaj umysB. Dowodów na to dostarcza nawet etyka pogaDska a przed ni ostrzegajca mdro[ Bo|a (15). Je|eli za[ chodzi o rzeczy Bo|e, to namitno[ci zmysBowe, za sprawiedliwym dopuszczeniem Bo|ym, przymiewaj [wiatBo wiary, a nawet niekiedy zupeBnie je gasz. Nienasycona |dza tych namitno[ci pBonie dzi[ mocno i na podobieDstwo zarazliwej choroby plami wszystkich od lat dziecicych. Dlatego w Boskiej Eucharystii znajduje si zawsze gotowy i przedziwny [rodek przeciw temu zBu. Przede wszystkim bowiem, (Eucharystia) wzmacniajc miBo[, powstrzymuje |ywioB zmysBów wedBug sBów [w. Augustyna: "pokarmem tej (miBo[ci) jest zmniejszenie po|dliwo[ci; uwieDczeniem za[ - zupeBny brak namitno[ci" (16). 7 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Czysto[ a Naj[witszy Sakrament Ponadto najczystsze ciaBo Chrystusa poskramia wyniosBo[ naszego ciaBa, jak przestrzegaB Cyryl Aleksandryjski: "Chrystus bowiem w nas przebywajcy poskramia szalejce w naszych czBonkach prawo ciaBa" (17) szczególne i najsBodsze s owoce Eucharystii jak to ju| zawarte zostaBo w proroctwie: "bo có| lepszego i cudniejszego znajdziemy u (Chrystusa), jak nie zbo|e wybranych i wino, które rodzi dziewice" (18). Z Eucharystii bowiem pBynie silne i niewzruszone d|enie do [witej dziewiczo[ci, które w Ko[ciele katolickim rozwija si z dnia na dzieD szerzej i obficiej, w[ród [wiata opBywajcego w mikko[ u|ywania. Wszdzie jest to zreszt dobrze znane, jaki z tego pBynie po|ytek i ozdoba dla religii i spoBeczeDstwa. Eucharystia zadatkiem dóbr przyszBych Doda jeszcze nale|y, |e tym Sakramentem jest przedziwnie wzmacniana nadzieja dóbr nie[miertelnych i ufno[ w Bo| pomoc. Wszczepione i wrodzone wszystkim ludziom pragnienie zbawienia coraz cz[ciej jest budzone przez poczucie znikomo[ci dóbr doczesnych oraz przez [wiadomo[ przemocy ludzi przewrotnych oraz przykro[ci natury zmysBowej i ró|ne cierpienia duchowe. A wBa[nie czcigodny Sakrament Eucharystii jest zarazem sprawc i zadatkiem zbawienia i chwaBy nie tylko dla duszy, lecz równie| i dla ciaBa. Wówczas gdy peBnia darów niebiaDskich wzbogaci dusz, wtedy równie| mo|na prze|y rado[ i przewy|szajc niezmiernie wszelkie ludzkie oczekiwania w tym wzgldzie. Eucharystia podtrzymuje w przeciwno[ciach, umacnia w walce o zwycistwo cnoty, strze|e czBowieka dla |ycia wiecznego i do niego prowadzi, bdc niejako pokarmem. Naj[witsza Hostia w ludzkim ciele, sBabym i ograniczonym, zaszczepia te| przyszBe zmartwychwstanie, albowiem nie[miertelne CiaBo Chrystusowe zasiewa w ciele ludzkim ziarno nie[miertelno[ci, które zakieBkuje w przyszBym |yciu. O tych dwu dobrach dla duszy i ciaBa, pByncych z Eucharystii, Ko[cióB od wieków naucza bdc posBusznym nakazowi Chrystusa: "kto spo|ywa moje CiaBo i pije moj Krew, ma |ycie wieczne, a Ja go wskrzesz w dzieD ostateczny" (19). Pokuta a Naj[witszy Sakrament W tym miejscu jest tak|e rzecz wBa[ciw i niezmiernej wagi rozwa|y to, |e Eucharystia 8 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - ustanowiona przez Chrystusa na nieustann pamitk Jego mki, wdra|a chrze[cijaninowi my[l o konieczno[ci zbawiennej pokuty (20). I rzeczywi[cie ju| do swych pierwszych kapBanów rzekB Chrystus: "to czyDcie na moj pamitk" (21). SBowa te za[ znacz: to czyDcie na pamitk mego smutku, mego cierpienia i bólu, mojej [mierci krzy|owej. Std to sakrament ten jest zarazem ofiar i wezwaniem do pokuty, w ka|dym czasie jest wezwaniem do rozmaitych umartwieD. Równocze[nie jest te| ci|kim i powa|nym potpieniem wszelkiego hedonizmu, tak bardzo wychwalanego i zalecanego przez ludzi nie majcych poczucia wstydu: "albowiem ilekro spo|ywacie ten chleb, albo pijecie kielich, [mier PaDsk gBosicie, a| przyjdzie" (22). Zanik miBo[ci nadprzyrodzonej Badajc pilnie przyczyny wspóBczesnych nieszcz[ i klsk, przekonamy si o tym, |e pochodz one z obojtno[ci, osBabienia miBo[ci Boga, z czym konsekwentnie Bczy si zanik miBo[ci midzy ludzmi. Ludzie zapomnieli o tym, |e s dziemi Bo|ymi oraz brami w Jezusie Chrystusie. Ka|dy zabiega tylko o rzeczy wBasne a uprawnienia i wBasno[ innych nie tylko si lekcewa|y, ale i zwalcza, wkraczajc w granice i kompetencje innych. Std to midzy ró|nymi warstwami obywateli powstaj czsto spory i nieporozumienia. Dlatego to w[ród silniejszych panuje pycha, surowo[, przemoc, za[ w[ród sBabych szerzy si ndza, nienawi[ i spiski. W takiej sytuacji jest rzecz pró|n szukanie ratunku w przezorno[ci praw, w budzeniu lku przed kar - sBowem, w ludzkich [rodkach zaradczych. W tym wypadku, jak to ju| wielokrotnie zaznaczali[my, konieczne jest to, aby ró|ne warstwy spoBeczne zbli|aBy si do siebie na drodze wzajemnych usBug, które byByby nastawione na Boga i wydawaBy owoce wBa[ciwe prawdziwemu duchowi i miBo[ci Chrystusa Pana. MiBo[ braterska ludzi a Eucharystia Chrystus przyniósB na ziemi miBo[ i pragnB, |eby przez ni wszystko byBo opromienione, gdy| ona jedna jest w stanie da ju| na ziemi niejako zadatek szcz[cia nie tylko dla duszy, lecz równie| i dla ciaBa. Ona to, u[mierzajc w czBowieku wybujaB miBo[ wBasn, powstrzymuje chciwo[, która jest korzeniem wszelkiego zBa (23). Konieczn jest rzecz, aby wszystkim warstwom odpowiednio byBy zabezpieczone zasady sprawiedliwo[ci. Mo|liwe to jednak bdzie do osignicia jedynie pod sterem i kierunkiem miBo[ci tak, aby w spoBeczno[ci ludzkiej zapanowaBa i zostaBa utwierdzona ta "równo[", któr zalecaB [w. PaweB (24). Chrystus pragnB w ustanowieniu tego czcigodnego Sakramentu wBa[nie tego, aby po obudzeniu miBo[ci ku Bogu, byBa pielgnowana wzajemna miBo[ midzy ludzmi. 9 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Jak to jest widoczne, jedna miBo[ z drugiej naturalnie powstaje i z niej niejako samodzielnie tryska. W tej sytuacji miBo[ ta nigdy, pod |adnym wzgldem nie zmaleje, lecz wprost przeciwnie, z konieczno[ci musi si rozwija i wzmocni. Mo|na mówi o tej konieczno[ci, je|eli ma si na uwadze miBo[ Chrystusa Pana ku ludziom, który przebywajc w tym Sakramencie wspaniale okazaB sw potg i mdro[ "wysypujc niejako skarby swej miBo[ci ku ludziom" (25). Po tym niezwykBym przykBadzie Chrystusa, który nas obdarza tym wszystkim co posiada, równie| i my winni[my miBowa si wzajemnie i pomaga sobie nawzajem, ka|dego dnia coraz silniej zespoleni w braterskim wspóB|yciu. Eucharystia znakiem jedno[ci Sakramentalny symbol jedno[ci chrze[cijaDskiej Nale|y podkre[li i to, |e nawet same znaki zewntrzne tego Sakramentu wskazuj najstosowniejsze racje jedno[ci. O tym to wBa[nie mówi [w. Cyprian: "nawet sama ofiara PaDska przedstawia jedno[ chrze[cijaDsk, zBczenie z nim przez siln i nierozerwaln miBo[. Albowiem kiedy Pan nazywa chleb swoim CiaBem, uczynionym z wielu ziaren, to tym samym stwierdza, |e lud przez niego prowadzony jest ludem zBczonym; kiedy za[ wino, wyci[nite z licznych gron i zlane w jedno, nazywa swoj Krwi, to podobnie wskazuje na to, |e nasza spoBeczno[ powstaBa z wielu elementów poBczonych i zlanych w jedno" (26). Podobnie i Doktor Anielski powtarza za [w. Augustynem (27): "Pan nasz przedstawia CiaBo swe i swoj Krew w tych rzeczach, które z wielu w jedno s zebrane: pierwsze - to jest CiaBo, jest caBo[ci powstaB z wielu ziaren; drugie to jest Krew, stanowi caBo[ powstaB z wielu winnych gron". Dlatego te| [w. Augustyn mówi w innym miejsca: "O Tajemnico pobo|no[ci, o spójnio miBo[ci, o znaku jedno[ci" (28). Równo[ i jedno[ spoBeczna na tle eucharystii (orzeczenia urzdu nauczycielskiego i argumenty biblijne) 10 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - To wszystko jest zgodne z orzeczeniem Soboru Trydenckiego, który mówi, |e Chrystus pozostawiB Ko[cioBowi Eucharysti "jako symbol tej miBo[ci i jedno[ci, którymi midzy sob maj by zBczeni i zjednoczeni chrze[cijanie [...] Eucharystia jest symbolem tego jednego CiaBa, którego GBow jest Chrystus pragncy, aby[my z Nim byli naj[ci[lej zBczem przy pomocy wizów wiary, nadziei i miBo[ci" (29). Tak samo wyraziB to [w. PaweB: "poniewa| jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciaBo. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba" (30). CaBo[ jest zaiste przepiknym i harmonijnym widokiem chrze[cijaDskiego braterstwa i równo[ci spoBecznej, poniewa| do [witych oBtarzy spieszy: pan i wie[niak, bogaty i biedny, uczony i nieuczony. Wszyscy jednak maj równy udziaB w tej niebieskiej uczcie. Komunia [wita znakiem jedno[ci Ko[cioBa apostolskiego I sBusznie dzieje pierwotnego Ko[cioBa wskazuj na wzniosBy przykBad tego, |e: "jeden duch i jedno serce o|ywiaBy wszystkich wierzcych" (31). Jest rzecz jasn, |e to dobro wierzcy zawdziczali uczestnictwu w Komunii [w., jak o tym czytamy: "trwali oni w nauce apostoBów i we wspólnocie, w Bamaniu chleba i w modlitwie" (32). Eucharystia w Mistycznym Ciele Chrystusa Ofiara Eucharystyczna a [witych obcowanie Dar wzajemnej miBo[ci midzy |ywymi czerpicy tyle siBy i pomno|enia z Sakramentu eucharystycznego, spBywa na wszystkich gBównie moc ofiary, która dosiga wszystkich w Zwitych Obcowaniu. Jak wiadomo ka|demu, Zwitych Obcowanie jest wzajemnym dzieleniem si pomoc, przebBaganiem, modlitwami, dobrymi czynami jakie s udziaBem wiernych, którzy osignli ju| ojczyzn niebiesk, z tymi, którzy s skazani na ogieD czy[cowy, oraz tymi, którzy jeszcze na ziemi pielgrzymuj do nieba. Wszyscy za[ Bcz si w jedn spoBeczno[, której GBow jest Chrystus a czynnikiem o|ywiajcym miBo[. Jest bowiem pewno[ci wiary, |e jakkolwiek tylko samemu Bogu nale|y skBada ofiar, to jednak mo|na j równie| sprawowa ku czci [witych królujcych z Bogiem dla zjednania sobie ich wstawiennictwa, gdy| Bóg ju| ich ukoronowaB swoj chwaB. Ponadto, jak nam przekazuje Tradycja Apostolska, mo|na sprawowa t ofiar dla zmazania jeszcze niecaBkowicie odpokutowanych win braci, którzy 11 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - zmarli w Panu. Chrystus obecny odnawia ofiar Ze szczerej miBo[ci, która wszystko czyni i znosi dla zbawienia i korzy[ci wszystkich, wypBywa pragnienie czynu i dziaBania. Obecny w Naj[witszym Sakramencie |ywy Chrystus daje niezbite dowody swej miBo[ci ku nam i kierowany sil Boskiej miBo[ci, odnawia ustawicznie swoj ofiar. Widocznym staje si przeto to, z jakiego zródBa czerpi sw moc gBosiciele prawdy objawionej, skd jest tyle ró|norodnych instytucji dobroczynnych, ksztaBtujcych u katolików wytrwaBo[ i szcz[liw pomy[lno[. Naj[witszy Sakrament streszczeniem wszystkich [rodków pobo|no[ci Nie wtpimy o tym, |e wyBo|enie tych kilku prawd wyjtych z bardzo szerokiego zagadnienia, przyczyni si do wydania obfitych owoców w[ród ludu chrze[cijaDskiego. Stanie si tak, gdy bdzie to wszystko przez Czcigodnych Braci odpowiednio zalecone i przestrzegane. Jednak Tego wielkiego, o niezwykBej skuteczno[ci Sakramentu nikt nigdy ani nie wychwaliB mow, ani nie urzeczywistniB w taki sposób, jaki mu si nale|y. Sakrament ten winien by uwa|any za ognisko, w którym si skupia caBe |ycie chrze[cijaDskie. Dzieje si to wtedy, gdy staje si on przedmiotem medytacji, gdy oddaje si nale|n mu cze[, czy wreszcie wtedy, gdy przyjmuje si go w [wito[ci i czysto[ci. Wszystkie inne [rodki pobo|no[ci, jakiekolwiek by nie byBy, w nim si streszczaj i ostatecznie zmierzaj do tego jednego. Dlatego nie dziwi nas ta przyjazna zachta Chrystusa i jeszcze wspanialsza obietnica, która gBównie sprowadza si do tej tajemnicy i w niej si codziennie speBnia: "przyjdzcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obci|eni jeste[cie, a Ja was pokrzepi" (33). Eucharystia a sakrament kapBaDstwa Eucharystia jest wreszcie niejako dusz Ko[cioBa, do której zmierza caBa rozpito[ Baski kapBaDskiej przez ró|ne stopnie [wiceD. Std to Ko[cióB posiada i czerpie sw wielk siB i chwal, tutaj ma zródBo wszelka ozdoba darów boskich i wszelkie dobra Ko[cioBa. Dlatego te| 12 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Ko[cióB otoczyB to wszystko sw najwy|sz trosk tak, aby dusze wiernych o[wieciB i przez Sakrament CiaBa i Krwi doprowadziB do naj[ci[lejszej Bczno[ci z Chrystusem. Majc to na uwadze Ko[cióB upiksza go naj[witszymi obrzdami, podnoszc tym samym jego cze[. Komunia [wita symbolem i pokarmem Nieustanna troskliwo[ [witej matki Ko[cioBa okazuje si pod tym wzgldem najwyrazniej przede wszystkim w wezwaniu Soboru Trydenckiego, które tchnie jak[ przedziwn miBo[ci i |yczliwo[ci. Std to pragnienie godne jest tego, aby[my je w caBo[ci powtórzyli ludowi chrze[cijaDskiemu. "Zwity Synod z ojcowskim uczuciem upomina, prosi, zachca i zaklina na wntrzno[ci miBosierdzia Bo|ego, aby wszyscy i ka|dy z osobna, którzy nosz imi chrze[cijaDskie Bczyli si i zbierali przynajmniej w tym znaku jedno[ci, w tej spójni miBo[ci i w tym symbolu zgody. Majc w pamici t szczególn miBo[ Pana naszego Jezusa Chrystusa, który wydal siebie samego za cen naszego zbawienia i swoje CiaBo podaB nam na pokarm, winni[my z tak staBo[ci i moc wiary, z tak pobo|no[ci, szlachetno[ci i czci swego serca wierzy i adorowa te [wite tajemnice CiaBa i Jego Krwi, aby[my jak najcz[ciej mogli przyjmowa ten chleb nadnaturalny i |eby on byB rzeczywi[cie |yciem dla naszych dusz i wieczystym zdrowiem dla naszych umysBów. Wzmocnieni jego siB na drodze ziemskiego pielgrzymowania, bdziemy mogli doj[ do ojczyzny niebieskiej, aby tam po|ywa tego samego chleba AnioBów, który tu przyjmujemy pod [witymi postaciami" (34). Przyjmowanie Komunii [witej Znamiennym [wiadectwem historii jest to, |e |ycie chrze[cijaDskie wspaniale rozwijaBo si w tych czasach, w których ludzie czsto przyjmowali Komuni [wit. I znowu jest rzecz sprawdzon historycznie, |e zwykle obumieraBo nat|enie |ycia chrze[cijaDskiego, gdy tylko cudzie zaczli gardzi i lekcewa|y chlebem eucharystycznym. W trosce, aby to |ycie nie zanikBo kiedy[ zupeBnie, Innocenty III na Soborze LateraDskim postanowiB i naj[ci[lej zarzdziB, aby ka|dy chrze[cijanin przynajmniej na uroczysto[ Wielkanocn przystpowaB i do Komunii CiaBa PaDskiego. Mo|na jednak dostrzec, |e to postanowionie zostaBo wydane z wielk przykro[ci i zastosowane jako [rodek ostateczny. 13 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Albowiem zawsze byBo pragnieniem Ko[cioBa, aby wierni przy ka|dej ofierze przystpowali do StoBu PaDskiego. "Przenaj[witszy Synod |yczyBby sobie, aby wierni uczestniczcy w ka|dej Mszy [w., komunikowali nie tylko pragnieniem duchowym, ale te| sakramentalnym przyjciem Eucharystii, aby przez to byBy jeszcze obfitsze owoce naj[witszej ofiary" (35). Skutki i owoce Mszy [witej NieskoDczona warto[ Mszy [witej Ta najdostojniejsza tajemnica jako ofiara, zawiera w sobie przeobfity zapas zbawienia przygotowany nie tylko dla poszczególnych osób, ale i dla wszystkich ludzi. Dlatego to Ko[cióB zwykB j gorliwie skBada "za zbawienie caBego [wiata". WBa[ciw jest rzecz, aby dla rozbudzenia pobo|no[ci i czci tej tajemnicy poBczyli swe starania wszyscy ludzie dobrej woli, poniewa| w naszych czasach to poBczenie jest szczególnie konieczne. Gorco te| pragnliby[my, aby wielka moc i skuteczno[ Mszy [w. byBa szerzej znana i coraz bardziej doceniana. Uwielbienie i dzikczynienie w Mszy [witej W[ród zasad Batwo zrozumiaBych dla samego rozumu znajduje si i ta, |e Bóg, stwórca i zachowawca, ma do ludzi najwy|sze i absolutne prawo, tak w |yciu prywatnym jak i publicznym. I tak - kimkolwiek jeste[my, cokolwiek posiadamy dobrego czy to prywatnie czy publicznie, to zawsze musimy pamita o tym, |e wszystko to mamy z hojno[ci Bo|ej. Ze strony czBowieka za[ nale|y si Bogu, jako Panu i najhojniejszemu Dawcy, cze[ i najwy|sza wdziczno[. Jednak ilu dzi[ jest ludzi, nale|ycie oceniajcych i speBniajcych ten obowizek? Nasza epoka jak |adna inna daje przykBad buntu przeciw Bogu, poniewa| dzi[ odnawia si gBos, gBos przeciw Chrystusowi: "nie chcemy, aby ten królowaB nad nami" (36). Z tym Bczy si to smutne wezwanie: "zgBadzimy go (z ziemi |yjcych)". Wielu d|y z niezwykB staranno[ci do wyrugowania Boga ze stosunków spoBecznych i ze wszelkich ludzkich poczynaD, spraw i zaj. Jakkolwiek dotd Bóg dopuszcza ten zbrodniczy obBd, to jest rzecz smutn patrze, jak ludzie |yj w zapomnieniu Bo|ego Majestatu, Bo|ych dobrodziejstw, a przede wszystkim w zapomnieniu zbawienia dokonanego przez Jezusa Chrystusa. 14 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - Nic te| dziwnego, |e ta wielka krzywda i obojtno[ winna by wyrównana i naprawiana zwikszeniem |arliwo[ci w nabo|eDstwie ku czci Sakramentu eucharystycznego. Nie mo|e bowiem by nic godniejszego Boga i przyjemniejszego Bogu, ni| ten Sakrament, w którym skBadana jest Boska ofiara. Przez ni wic oddajemy Trójcy Zwitej tyle czci, ile tego wymaga jej nieskoDczona godno[. Oddajemy Ojcu dar nieskoDczony co do warto[ci i godno[ci, bo jest nim jego Jednorodzony Syn. Przez to nie tylko dziki czynimy jego dobroci, ale j zupeBnie równowa|ymy. BBagalny i przebBagalny charakter Naj[witszej Ofiary Z takiej ofiary mo|na i nale|y zbiera jeszcze inny podwójny owoc. Bólem napawa Nasze serca my[l o szerzcej si fali zepsucia moralnego wskutek zapomnienia obecno[ci Boskiego majestatu. Ogromna cz[ rodzaju ludzkiego chce chyba [cign na siebie gniew sprawiedliwo[ci Bo|ej, poniewa| ju| same klski |ywioBowe, które nawiedzaj ludzko[ dobitnie dowodz tego, |e sBuszna kara Boga powoli dojrzewa. Nale|y wic pobudzi wiernych do tego, aby si starali przebBaga Boga sBusznie karzcego, oraz prosi go o skuteczn pomoc i ratunek w tych nieszcz[liwych czasach. O te dwie rzeczy, oczywi[cie, nale|y si stara przede wszystkim przez sprawowanie [witej Ofiary. Jedynie bowiem moc zasBug i [mierci Chrystusa, mog ludzie caBkowicie zado[uczyni wymaganiom Bo|ej sprawiedliwo[ci oraz wyprosi peBni przebaczenia PaDskiego. T moc przebBagania i uproszenia pozostawiB Chrystus caBkowicie w Eucharystii, która nie jest tylko prost i pust pamitk Jego [mierci, lecz prawdziwym i cudownym jej powtórzeniem chocia| w sposób bezkrwawy i mistyczny. ZakoDczenie Kult Eucharystyczny i jego rozwój 15 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - NapeBnia Nas wielk rado[ci wiadomo[, z któr chcemy si podzieli z innymi, |e w ostatnich czasach daje si zauwa|y w[ród wiernych pewne o|ywienie miBo[ci i czci do Naj[witszego Sakramentu. To pozwala Nam czerpa nadziej i my[l o lepszych czasach i zasadach wspóB|ycia. Wiele ró|nych zwyczajów i praktyk pod tym wzgldem wypBynBo i z nurtu zapobiegliwej pobo|no[ci oraz powstaBo z inicjatywy stowarzyszeD majcych na celu trosk o wspaniaBo[ i okazaBo[ obrzdów eucharystycznych, nieustann adoracj Naj[witszego Sakramentu, oraz ekspiacj za grzechy szczególnie przeciw Eucharystii. Nie mo|na jednak, Czcigodni Bracia, na tym poprzesta ani Nam, i ani Wam, gdy| o wiele wicej jest jeszcze do zrobienia w tej dziedzinie, aby ten dar najbardziej Boski byB nale|ycie czczony i rozumiany jak na to zasBuguje. Szczególnie winien by czczony przez tych, którzy peBni funkcje szczególne w spoBeczno[ci chrze[cijaDskiej tak, aby przez nich tak wielka tajemnica byBa otaczana najwy|szym szacunkiem. Dlatego sprawy ju| podjte nale|y kontynuowa, dawne sposoby i urzdzenia nale|y, je[liby gdzie[ ulegaBy zapomnieniu, odnowi, jak na przykBad: sodalicje eucharystyczne, nabo|eDstwa czterdziestogodzinne, uroczyste procesje, nawiedzenie Naj[witszego Sakramentu oraz inne chwalebne i zbawienne zwyczaje. Nale|y wreszcie popiera i wprowadzi to wszystko, czego w tej dziedzinie domaga si zdrowa pobo|no[ i roztropno[. Najsilniej jednak nale|y doBo|y staraD, aby we wszystkich cz[ciach [wiata akatolickiego od|yB zwyczaj czstego przyjmowania Komunii [witej. Do tego zachcaj przytoczone wcze[niej przykBady powstajcego Ko[cioBa, tego domagaj si dekrety, postanowienia soborów, do tego wzywaj swym autorytetem Ojcowie Ko[cioBa i [wici wszystkich wieków. Dusza podobnie jak i ciaBo domaga si swego ustawicznego po|ywienia. Tego po|ywienia najbardziej |ywotnego dostarcza wBa[nie Sakrament Eucharystii. Stosowna jest obecnie chwila, aby zupeBnie usun pewne uprzedzenia przeciwników, pewne bezpodstawne obawy, i ró|nego rodzaju opinie powstrzymujce od Komunii [w. Sprawa, któr si zajmujemy dotyczy wielkiego dobra duchowego dla wierzcych, oswobodzenia naszej epoki od przesytu trosk doczesnych oraz rozbudzenia ducha chrze[cijaDskiego i cigBego o|ywiania jego owoców. Przyczynia si do tego w du|ym stopniu zachta i przykBad ludzi uczonych i szlachetnych, a przede wszystkim |arliwo[ i zapaB duchowieDstwa. KapBani, którym Chrystus Zbawiciel powierzyB obowizek sprawowania i szafowania tajemnic swego CiaBa i Krwi, nie mog si lepiej odwdziczy za ten najwy|szy zaszczyt, jak tylko przez krzewienie wszelkimi sposobami czci eucharystycznej. Ponadto kapBani, ulegli pragnieniom NajsBodszego Serca Zbawiciela, speBni to wezwanie przez prac, zachcanie i pociganie ludzi do zbawczych 16 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - zródeB tak wielkiego Sakramentu i takiej Ofiary. Wzrost wiary, nadziei i miBo[ci owocem czstej Komunii [witej SpeBnieniem tego Naszego najgortszego pragnienia niech bd coraz obfitsze owoce wypBywajce z czcigodnej Eucharystii przez coraz wikszy wzrost wiary, nadziei i miBo[ci oraz wszelkich cnót chrze[cijaDskich. Wszystko to przyczyni si równie| dla po|ytku i korzy[ci dobra publicznego i przez to coraz wyrazniej bd odkrywane zamiary opatrzno[ciowej miBo[ci Pana, który ustanowiB t tajemnic "na |ycie [wiata". BBogosBawieDstwo apostolskie Czcigodni Bracia! O|ywieni wspomnian nadziej, jako zadatek Bo|ego daru i w dowód naszej miBo[ci, udzielamy z caBego serca wam, waszemu duchowieDstwu i ludowi, naszego apostolskiego bBogosBawieDstwa. Wydano w Rzymie, u [w. Piotra, 28 maja, w wigili uroczysto[ci Bo|ego CiaBa roku 1902, w 25-tym roku Naszego Pontyfikatu. Leon XIII (1) J 6, 52. (2) Jud 10. 17 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - (3) J 6, 51. (4) J 10, 10. (5) Tt 3, 4. (6) J 4, 14. (7) J 6, 27. (8) J 6, 48. (9) J 6, 51b. (10) J 6, 53. (11) Zw. Augustyn, Wyznania I. VII. r. X. (12) Ps 111 (110), 4-5; tBum. z Wulgaty. (13) Ef 1, 9-10; tBum. z Wulgaty. (14) Ml 1, 11; tBum. z Wulgaty. 18 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - (15) Mdr 1, 4. (16) Zw. Augustyn, O ró|nych (83) zagadnieniach LXXXIII, zagadn. XXXVI. (17) Zw. Cyryl Aleksandryjski, ks. IV, r. 2 do Ew. Zw. Jana, 6, 37. (18) Za 9, 17; tBum. z Wulgaty. (19) J 6, 54, (20) Zw. Tomasz z Akwinu, DzieBo LVII Oficjum na Zwito Bo|ego CiaBa. (21) Ak 12, 19. (22) 1 Kor 11, 26. (23) 1 Tm 6, 10. (24) 2 Kor 8, 14. (25) Sobór Trydencki, sesja XIII, O Eucharystii, r. II. 19 / 20 O Przenaj[witszej Eucharystiiÿþ WpisaB Administrator PoniedziaBek, 15. SierpieD 2011 17:00 - (26) Zw. Cyprian, List 69, do Magnusa n. 5 (al. 6). (27) Zw. Augustyn, Trakt. XXVI do Ew. Zw. Jana, 13, 17. (28) Suma Teologiczna III, p. g. LXXIX, a. 1. (29) Sobór Trydencki, sesja XIII, O Eucharystii, r. II. (30) 1 Kor 10, 17. (31) Dz 2, 42. (32) Mt 11, 28. (33) Sobór Trydencki, sesja XIII, O Eucharystii, r. VIII. (34) Sobór Trydencki, sesja XXII, r. VI. (35) Ak 19, 14. (36) Jr 11, 19. 20 / 20

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Leon XIII 1891 05 15 encyklika Rerum novarum Bogumił Kosiak
Leon XIII 1891 05 15 encyklika Rerum novarum Roman Lusawa encyklika społeczna
v 05 28
TI 98 05 28 B pl(1)
1890 Leon XIII Catholicae Ecclesiae
1880 Leon XIII Santa Dei Civitas
1894 Leon XIII Christi nomen et regnum
egzamin 03 05 28
Leon XIII 1882 02 15 Etsi nos Etsi nos O błędach liberalizmu
TI 98 05 28 T pl(1)
TI 98 05 28 T pl(1)
Leon XIII 1880 09 30 encyklika Grande munus 1

więcej podobnych podstron